سرطان پروستات، سرطانی است که در غده پروستات ایجاد می‌شود. سرطان پروستات یکی از شایع‌ترین انواع سرطان در مردان است. بسیاری از افراد نظارت فعال (بدون درمان) را انتخاب می‌کنند زیرا سرطان پروستات به کندی رشد می‌کند و در غده باقی می‌ماند. برای سرطان‌هایی که به سرعت رشد می‌کنند و گسترش می‌یابند، درمان‌های رایج شامل پرتودرمانی و جراحی است. در این مقاله پینو بیبی به بررسی علل و درمان سرطان‌پروستات می‌پردازد.
غده پروستات چیست؟
غده پروستات، بخشی از سیستم تولید مثل در مردان و افرادی که در بدو تولد مرد هستند، می‌باشد. غده پروستات یک غده گردویی شکل کوچک است که در زیر مثانه و جلوی راست روده در مردان و افرادی که در بدو تولد مرد هستندAMAB قرار دارد. این غده کوچک مایعی ترشح می‌کند که با مایع منی مخلوط می‌شود و اسپرم را برای باروری سالم نگه می‌دارد. پروستات مایع منی تولید می‌کند که اسپرم را تغذیه و حمل می‌کند.
سرطان پروستات چیست؟
سرطان پروستات یک بیماری جدی است. بسیاری از سرطان‌های پروستات به کندی رشد می‌کنند و به غده پروستات محدود می‌شوند، جایی که ممکن است آسیب جدی وارد نکنند. با این حال، در حالی که برخی از انواع سرطان‌پروستات به کندی رشد می‌کنند و ممکن است به حداقل درمان نیاز داشته باشند یا حتی بدون درمان رفع شوند، انواع دیگر تهاجمی هستند و می‌توانند به سرعت پخش شوند. خوشبختانه، بیشتر افراد مبتلا به سرطان پروستات قبل از این که تومور سرطانی به خارج از غده پروستات گسترش یابد، تشخیص داده می‌شود. درمان در این مرحله اغلب سرطان را از بین می‌برد. سرطان پروستات که در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شود، زمانی که هنوز محدود به غده پروستات است؛ بهترین شانس را برای درمان موفقیت آمیز دارد.
انواع سرطان پروستات
اگر سرطان پروستات در شما تشخیص داده شود، به احتمال زیاد یک آدنوکارسینوم است. آدنوکارسینوما از سلول‌های غدد مانند پروستات که مایع ترشح می‌کنند، شروع می‌شود. به ندرت، سرطان پروستات از انواع دیگر سلول‌ها تشکیل می‌شود. انواع کمتر شایع سرطان‌پروستات عبارت هستند از:
- کارسینوم‌های سلول کوچک
- کارسینوم سلول‌های انتقالی
- تومورهای نورواندوکرین
- سارکوم‌ها
علائم سرطان پروستات
سرطان پروستات ممکن است در مراحل اولیه خود هیچ علامت یا علامتی ایجاد نکند. سرطان پروستات که پیشرفته‌تر است ممکن است علائم و نشانه‌هایی مانند:
- مشکل در ادرار کردن یا نیاز مکرر، گاهی اوقات فوری، به خصوص در شب برای تخلیه مثانه.
- کاهش نیرو در جریان ادرار (جریان ضعیف ادرار) و یا جریانی که شروع و متوقف می‌شود.
- درد یا سوزش هنگام ادرار کردن (دیسوریا)
- از دست دادن کنترل مثانه (بی‌اختیاری ادرار)
- کاهش وزن بدون تلاش
- از دست دادن کنترل روده (بی‌اختیاری مدفوع)
- انزال دردناک و اختلال نعوظ ED
- وجود خون در منی (هماتوسپرمی) یا ادرار کردن
- درد استخوان و درد در ناحیه کمر، لگن یا قفسه سینه
- درد هنگام مقاربت
سرطان پروستات چقدر شایع است؟
سرطان‌پروستات شایع‌ترین سرطان بعد از سرطان پوست است و شایع‌ترین سرطانی است که مردان و افراد AMAB را تحت تاثیر قرار می‌دهد. طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده CDC، از هر ۱۰۰ نفر مبتلا به پروستات، ۱۳ نفر در مقطعی از زندگی خود به سرطان‌پروستات مبتلا می‌شوند. اکثر افراد مبتلا زندگی عادی خواهند داشت و در نهایت به دلایل غیر مرتبط با سرطان پروستات می‌میرند. برخی نیازی به درمان نخواهند داشت. با این حال، سالانه حدود ۳۴۰۰۰ نفر در ایالات متحده بر اثر سرطان‌پروستات جان خود را از دست می‌دهند.
چه زمانی باید برای سرطان پروستات به پزشک مراجعه کرد؟
در صورت داشتن هر گونه علائم و نشانه‌های مداوم که شما را نگران می‌کند، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید.
درخواست قرار ملاقات بدهید و نگرانی‌های خود را با پزشک مطرح کنید.
چه چیزی باعث سرطان پروستات می‌شود؟
کارشناسان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث می‌شود سلول‌های پروستات به سلول‌های سرطانی تبدیل شوند. سرطان‌پروستات زمانی شکل می‌گیرد که سلول‌ها سریع‌تر از حد معمول تقسیم شوند. در حالی که سلول‌های طبیعی در نهایت می‌میرند، سلول‌های سرطانی نمی‌میرند. در عوض، آنها تکثیر می‌شوند و تبدیل به توده‌ای به نام تومور می‌شوند. همان‌طور که سلول‌ها به تکثیر ادامه می‌دهند، قسمت‌هایی از تومور می‌تواند شکسته شود و به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابد (متاستاز).
خوشبختانه سرطان پروستات معمولاً به کندی رشد می‌کند. بیشتر تومورها قبل از این که سرطان فراتر از پروستات گسترش یابد، تشخیص داده می‌شوند. سرطان پروستات در این مرحله بسیار قابل درمان است.
علل سرطان پروستات
مشخص نیست چه چیزی باعث سرطان پروستات می‌شود. پزشکان می‌دانند که سرطان پروستات زمانی شروع می‌شود که سلول‌های پروستات تغییراتی در DNA خود ایجاد کنند. DNA سلول حاوی دستورالعمل‌هایی است که به سلول می‌گوید چه کاری را انجام دهد. این تغییرات به سلول‌ها می‌گوید که سریع‌تر از سلول‌های عادی رشد و تقسیم شوند. سلول‌های غیرطبیعی به زندگی خود ادامه می‌دهند تا زمانی که سلول‌های دیگر می‌میرند. سلول‌های غیرطبیعی تجمع یافته، توموری را تشکیل می‌دهند که می‌تواند رشد کند و به بافت مجاور حمله کند. با گذشت زمان، برخی از سلول‌های غیرطبیعی می‌توانند جدا شده و به سایر قسمت‌های بدن گسترش یابند (متاستاز).
عوامل خطرزای سرطان پروستات
عواملی که می‌توانند خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهند عبارت هستند از:
- سن بالاتر: خطر ابتلا به سرطان‌پروستات با افزایش سن افزایش می‌یابد. بروز این سرطان بعد از ۵۰ سالگی بیشتر شایع است. حدود ۶۰ درصد از سرطان‌های پروستات در افراد بالای ۶۵ سال رخ می‌دهد.
- نژاد و قومیت: به دلایلی که هنوز مشخص نشده است، افراد سیاه پوست و یا اجداد آفریقایی نسبت به سایر نژادها در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان‌پروستات هستند. در افراد سیاه پوست، سرطان پروستات نیز به احتمال زیاد تهاجمی یا پیشرفته است. همچنین افراد سیاه پوست در معرض خطر بیشتری برای ایجاد سرطان‌پروستات قبل از ۵۰ سالگی هستید.
- سابقه خانوادگی: اگر یکی از خویشاوندان خونی، مانند والدین و برادر یا فرزند، مبتلا به سرطان پروستات تشخیص داده شده باشد، ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات دو تا سه برابر افزایش یابد.
- ژنتیک: اگر فرد سندرم لینچ داشته باشد یا ژن‌های جهش یافته (تغییر یافته) مرتبط با افزایش خطر سرطان پستان BRCA1 و BRCA2 یا سابقه خانوادگی بسیار قوی سرطان پستان، را به ارث برده باشد، بیشتر در معرض خطر هستند.
- چاقی با ۳۰ BMI >: احتمال ابتلا به سرطان پروستات در افرادی که چاق هستند در مقایسه با افرادی که وزن سالمی دارند بیشتر است، اگر چه مطالعات نتایج متفاوتی داشته است. در افراد چاق، سرطان به احتمال زیاد تهاجمی‌تر است و احتمال بازگشت پس از درمان اولیه بیشتر است.
- استعمال سیگار و قلیان
- عفونت‌های مقاربتی STIs
- قرار گرفتن در معرض عامل نارنجی (یک ماده شیمیایی مورد استفاده در جنگ).
عوارض سرطان پروستات
عوارض سرطان پروستات و درمان‌های آن عبارت هستند از:
- سرطانی که گسترش می‌یابد (متاستاز می‌کند): سرطان‌پروستات می‌تواند به اندام‌های مجاور مانند مثانه شما سرایت کند یا از طریق جریان خون یا سیستم لنفاوی به استخوان‌ها یا سایر اندام‌ها برسد. سرطان‌پروستات که به استخوان‌ها گسترش می‌یابد می‌تواند باعث درد و شکستگی استخوان شود. زمانی که سرطان پروستات به سایر نواحی بدن سرایت کرد، ممکن است هم‌چنان به درمان پاسخ دهد و کنترل شود، اما بعید است که درمان شود.
- بی‌اختیاری: هم سرطان پروستات و هم درمان آن می‌تواند باعث بی‌اختیاری ادرار شود. درمان بی‌اختیاری به نوع، شدت آن و احتمال بهبود آن در طول زمان بستگی دارد. گزینه‌های درمانی ممکن است شامل داروها، کاتترها و جراحی باشد.
- اختلال در نعوظ: اختلال نعوظ می‌تواند ناشی از سرطان پروستات یا درمان آن، از جمله جراحی، پرتو درمانی یا هورمون درمانی باشد. داروها، دستگاه‌های خلاء که به نعوظ و جراحی کمک می‌کنند برای درمان اختلال نعوظ در دسترس هستند.
آیا مشکلات پروستات همیشه نشانه سرطان‌پروستات است؟
همه ضایعات پروستات، سرطانی نیستند. سایر شرایطی که باعث علائم مشابه سرطان‌پروستات می‌شوند عبارت هستند از:
- هیپرپلازی خوش خیم پروستاتBPH : در برخی موارد، تقریباً هر فردی که پروستات دارد دچار هیپرپلازی خوش خیم پروستات می‌شود. این وضعیت غده پروستات شما را بزرگ می‌کند اما خطر ابتلا به سرطان را افزایش نمی‌دهد.
- پروستاتیت: اگر فرد کمتر از ۵۰ سال دارد، بزرگ شدن غده پروستات به احتمال زیاد پروستاتیت است. پروستاتیت یک بیماری خوش خیم است که باعث التهاب و تورم در غده پروستات می‌شود. عفونت‌های باکتریایی اغلب علت هستند.
سرطان پروستات چگونه تشخیص داده می‌شود؟
غربالگری می‌تواند به تشخیص زودهنگام سرطان‌پروستات کمک کند. اگر مردی در معرض خطر متوسط هست، احتمالاً اولین آزمایش غربالگری هر مردی در سن ۵۵ سالگی انجام خواهد شد. اگر فردی در گروه پرخطر قرار دارد ممکن است به غربالگری‌های زودتر نیاز داشته باشد. غربالگری‌ها معمولاً بعد از ۷۰ سالگی متوقف می‌شود.
اگر غربالگری‌ها نشان دهند که ممکن است سرطان‌پروستات داشته باشند، ممکن است به آزمایش‌ها یا روش‌های بیشتری نیاز داشته باشند.
آزمایشات غربالگری سرطان پروستات
آزمایش‌های غربالگری می‌تواند نشان دهد که آیا فرد علائم سرطان پروستات را دارد که نیاز به آزمایش بیشتری باشد یا خیر.
- معاینه دیجیتال رکتوم: پزشک یک انگشت دستکش‌دار و روغن کاری شده را وارد راست روده بیمار می‌کند و غده پروستات را احساس می‌کند. برجستگی‌ها یا نواحی سفت ممکن است به معنای سرطان باشد.
- آزمایش خون آنتی ژن اختصاصی پروستات: غده پروستات پروتئینی به نام آنتی ژن اختصاصی پروتئین PSA می‌سازد. سطوح بالای PSA ممکن است نشان دهنده سرطان باشد. همچنین در صورت داشتن شرایط خوش خیم مانند BPH یا پروستاتیت، سطح آن افزایش می‌یابد.
روش‌های تشخیصی سرطان پروستات
همه افرادی که به احتمال زیاد سرطان پروستات دارند به تشخیص قطعی نیاز ندارند. برای مثال، اگر پزشک فکر می‌کند که تومور به کندی رشد می‌کند، ممکن است آزمایش‌های بیشتر را به تأخیر بیندازد زیرا به اندازه کافی بیماری جدی نیست که نیاز به درمان داشته باشد. اگر سرطان تهاجمی‌تر باشد (سریع رشد می‌کند یا گسترش می‌یابد)، ممکن است به آزمایش‌های اضافی از جمله بیوپسی نیاز باشد.
- تصویربرداری: MRI یا سونوگرافی ترانس رکتال می‌تواند تصاویری از غده پروستات، از جمله مناطق مشکوک که ممکن است سرطان باشد را نشان دهد. نتایج تصویربرداری می‌تواند به پزشک در تصمیم‌گیری برای انجام بیوپسی کمک کند.
- بیوپسی: در طول بیوپسی یک تکنسین یا متخصص یک نمونه بافت را با سوزنی برای آزمایش در آزمایشگاه برای سرطان برمی‌دارد. بیوپسی تنها راه مطمئن برای تشخیص سرطان‌پروستات یا آگاهی از میزان تهاجمی بودن آن است. پزشک ممکن است آزمایشات ژنتیکی را روی بافت بیوپسی شده انجام دهد. برخی از سلول‌های سرطانی دارای ویژگی‌هایی (مانند جهش) هستند که احتمال بیشتری برای پاسخ به درمان‌های خاص دارند.
درجات و مراحل سرطان پروستات چیست؟
پزشک از امتیاز گلیسون و مرحله‌بندی سرطان برای تعیین میزان جدی بودن سرطان و انواع درمان‌های مورد نیاز استفاده می‌کنند. نمره گلیسون به پزشک اجازه می‌دهد تا میزان غیرطبیعی بودن سلول‌های سرطانی را ارزیابی کند. هر چه تعداد سلول‌های غیرطبیعی بیشتر باشد، امتیاز گلیسون بالاتر خواهد بود. نمره گلیسون به پزشک اجازه می‌دهد درجه سرطان و یا پتانسیل تهاجمی بودن آن را تعیین کند.
مرحله‌بندی سرطان‌پروستات
مرحله‌بندی سرطان به پزشک امکان می‌دهد تشخیص دهد که سرطان چقدر پیشرفته است یا چقدر گسترش یافته است. سرطان ممکن است فقط در غده پروستات باشد (محلی)، به ساختارهای مجاور حمله کند (منطقه‌ای) یا به سایر اندام‌ها گسترش یابد (متاستاز). سرطان پروستات بیشتر به استخوان‌ها و غدد لنفاوی سرایت می‌کند. همچنین می‌تواند در کبد، مغز، ریه‌ها و سایر اندام‌های ایجاد شود.
سرطان‌پروستات چگونه مدیریت یا درمان می‌شود؟
درمان به عوامل متعددی از جمله وضعیت کلی، گسترش سرطان و سرعت گسترش آن بستگی دارد. بسته به روش‌های درمانی، بیمار ممکن است با پزشکان مختلف از جمله اورولوژیست‌ها، انکولوژیست‌های پرتوشناسی و انکولوژیست‌های پزشکی کار کند. اکثر سرطان‌های پروستات که در مراحل اولیه تشخیص داده می‌شوند قابل درمان هستند. رویه‌های خاصی که در مورد سرطان‌پروستات استفاده می‌شوند عبارت هستند از:
- نظارت
اگر سرطان بیمار به کندی رشد می‌کند و گسترش نمی‌یابد، ممکن است پزشک به جای ارائه درمان، وضعیت بیمار را کنترل کند.
- نظارت فعال: هر یک تا سه سال، یک بار غربالگری، اسکن و بیوپسی انجام شود تا پزشک میزان رشد سرطان را بررسی کند. اگر سرطان به کندی رشد کند، فقط در پروستات باشد و علائمی ایجاد نکند، نظارت فعال بهترین اقدام است. اگر وضعیت فرد بدتر شود، پزشک می‌تواند درمان‌ها را شروع کند.
- انتظار هوشیارانه: شبیه به نظارت فعال است، اما بیشتر برای افرادی که سرطان ضعیف‌تری دارند، استفاده می‌شود که احتمالاً با درمان از بین نمی‌رود. همچنین، آزمایش بسیار کمتر انجام می‌شود. به جای از بین بردن تومور، درمان‌ها معمولاً بر مدیریت علائم تمرکز دارند.
- عمل جراحی
با پروستاتکتومی رادیکال، غده پروستات بیمار را از بین می‌برند. این روش اغلب می‌تواند سرطان‌های پروستات را که گسترش نیافته‌اند با موفقیت از بین ببرد. پزشک می‌تواند بهترین روش برداشتن را توصیه کند.
- پروستاتکتومی رادیکال باز: پزشک یک برش در شکم بیمار ایجاد می‌کند، از ناف تا استخوان شرمگاهی و غده پروستات را خارج می‌کند. این تکنیک به اندازه روش‌های کم تهاجمی مانند پروستاتکتومی رباتیک رایج نیست.
- پروستاتکتومی رادیکال رباتیک: پروستاتکتومی رادیکال رباتیک به پزشک این امکان را می‌دهد که از طریق چندین برش کوچک عمل جراحی را انجام دهد. پزشک به جای این که مستقیماً کار کنند با یک سیستم روباتی از طریق یک کنسول کار می‌کند.
- پرتو درمانی
ممکن است درمان با استفاده از امواج رادیویی باشد، پرتو درمانی به عنوان یک درمان مستقل برای سرطان پروستات یا در ترکیب با سایر درمان‌ها کاربرد دارد. تابش امواج رادیویی همچنین می‌تواند علائم را تسکین دهد.
- براکی تراپی: نوعی از پرتودرمانی داخلی است. براکی تراپی شامل قرار دادن دانه‌های رادیواکتیو در داخل پروستات است. این رویکرد سلول‌های سرطانی را می‌کشد و در عین حال بافت سالم اطراف را حفظ می‌کند.
- پرتودرمانی خارجی: با EBRT، یک دستگاه پرتوهای ایکس قوی را مستقیماً به تومور می‌رساند. اشکال تخصصی EBRT، مانند IMRT، می‌توانند دوزهای بالایی از تابش را به سمت تومور هدایت کنند و در عین حال بافت سالم را حفظ کنند.
- درمان‌های سیستمیک
اگر سرطان به خارج از غده پروستات گسترش یافته باشد، ممکن است پزشک درمان‌های سیستمیک را توصیه کند. درمان‌های سیستمیک موادی را به سراسر بدن ارسال می‌کند تا سلول‌های سرطانی را از بین ببرد یا از رشد آنها جلوگیری کند.
- هورمون درمانی: هورمون تستوسترون رشد سلول‌های سرطانی را افزایش می‌دهد. هورمون درمانی از داروها برای مبارزه با نقش تستوسترون در تقویت رشد سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. این داروها با جلوگیری از رسیدن تستوسترون به سلول‌های سرطانی یا کاهش سطح تستوسترون عمل می‌کنند. از طرف دیگر، ممکن است پزشک جراحی را برای برداشتن بیضه‌ها (ارکیکتومی) توصیه کند تا دیگر نتوانند تستوسترون تولید کنند. این جراحی برای افرادی که نمی‌خواهند دارو مصرف کنند یک گزینه مناسب است.
- شیمی درمانی: از داروهایی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌شود. اگر سرطان فراتر از پروستات گسترش یافته باشد، ممکن است همراه با هورمون درمانی، شیمی درمانی نیز انجام شود.
- ایمونوتراپی: سیستم ایمنی را تقویت می‌کند، بنابراین بدن بهتر می‌تواند سلول‌های سرطانی را شناسایی کرده و با آنها مبارزه کند. پزشک ممکن است ایمونوتراپی را برای درمان سرطان پیشرفته یا سرطان عودکننده (سرطانی که از بین می‌رود اما بازمی‌گردد) توصیه کند.
- درمان هدفمند: درمان هدفمند تغییرات ژنتیکی (جهش) را که سلول‌های سالم را به سلول‌های سرطانی تبدیل می‌کند تا از رشد و تکثیر آنها جلوگیری کند، به صفر می‌رساند. درمان‌های هدفمندی که سرطان‌پروستات را درمان می‌کنند، سلول‌های سرطانی را با جهش‌های ژن BRCA از بین می‌برند.
- درمان کانونی
درمان کانونی شکل جدیدی از درمان است که تومورهای داخل پروستات را از بین می‌برد. اگر سرطان کم خطر باشد و گسترش نیافته باشد، ممکن است پزشک این درمان را توصیه کند. بسیاری از این درمان‌ها هنوز تجربی در نظر گرفته می‌شوند.
- سونوگرافی متمرکز با شدت بالا HIFU: امواج صوتی با شدت بالا گرمای قدرتمندی برای کشتن سلول‌های سرطانی در پروستات تولید می‌کنند.
- کرایوتراپی: گازهای سرد سلول‌های سرطانی را در پروستات منجمد می‌کند و تومور را از بین می‌برد.
- فرسایش لیزری: گرمای شدیدی که به تومور هدایت می‌شود، سلول‌های سرطانی را در غده پروستات می‌کشد و تومور را از بین می‌برد.
- درمان فوتودینامیک: داروها سلول‌های سرطانی را نسبت به طول موج‌های خاصی از نور حساس‌تر می‌کنند. یک پزشک سلول‌های سرطانی را در معرض این طول موج‌های نور قرار می‌دهد و سلول‌های سرطانی را از بین می‌برد.
عوارض جانبی درمان سرطان پروستات چیست؟
عوارض جانبی بالقوه عبارت هستند از:
- بی‌اختیاری: ممکن است هنگام سرفه یا خنده یا فرد احساس نیاز فوری به ادرار کردن، حتی زمانی که مثانه او پر نیست، ادرار نشت کند. این مشکل معمولاً طی ۶ تا ۱۲ ماه اول بدون درمان بهبود می‌یابد.
- اختلال نعوظED : جراحی، پرتودرمانی و سایر درمان‌ها می‌تواند به اعصاب نعوظ در آلت تناسلی آسیب برساند و بر توانایی فرد برای ایجاد یا حفظ نعوظ تأثیر بگذارد. به دست آوردن مجدد عملکرد نعوظ در عرض یک یا دو سال (گاهی زودتر) معمول است. در عین حال، داروهایی مانند سیلدنافیل Viagra یا تادالافیل Cialis می‌توانند با افزایش جریان خون به آلت تناسلی کمک کنند.
- ناباروری: درمان‌ها می‌توانند بر توانایی فرد برای تولید یا انزال اسپرم تأثیر بگذارند و در نتیجه ناباروری ایجاد کنند. اگر فرد مبتلا در آینده می‌خواهد بچه‌دار شود، می‌تواند قبل از شروع درمان، اسپرم را در بانک اسپرم نگهداری کند. پس از درمان، ممکن است تحت استخراج اسپرم قرار بگیرد. این روش شامل برداشتن مستقیم اسپرم از بافت بیضه و کاشت آن در رحم همسرش است.
جلوگیری از سرطان پروستات
افراد می‌توانند خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهند اگر:
- یک رژیم غذایی سالم از انواع میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل استفاده شود. میوه‌ها و سبزیجات حاوی بسیاری از ویتامین‌ها و مواد مغذی هستند که می‌توانند به سلامت بدن کمک کنند.
- غذاهای سالم را به جای مکمل‌ها انتخاب شود: هیچ مطالعه‌ای نشان نداده است که مکمل‌ها در کاهش خطر ابتلا به سرطان‌پروستات نقش دارند. در عوض، باید غذاهایی را انتخاب شود که سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند تا بتوان سطوح سالم ویتامین‌ها را در بدن خود حفظ کرد.
- بیشتر روزهای هفته ورزش کنید: ورزش سلامت کلی بدن را بهبود می‌بخشد، به حفظ وزن سالم کمک می‌کند و خلق و خوی فرد را بهبود می‌بخشد. بهتر ۲۰ دقیقه هر روز ورزش و فعالیت بدنی داشت.
- حفظ وزن سالم: اگر وزن فعلی فرد سالم و ایده‌ال است، با انتخاب یک رژیم غذایی سالم و ورزش بیشتر روزهای هفته برای حفظ آن تلاش کند. اگر نیاز به کاهش وزن دارد، ورزش بیشتری را به برنامه خود اضافه کند و میزان کالری‌های که در روز می‌خورد را کاهش دهد. از پزشک خود برای ایجاد یک برنامه برای کاهش وزن سالم کمک بخواهد.
- ترک سیگار، از استعمال محصولات تنباکویی و دخانی خودداری شود. اگر فرد سیگار می‌کشد، با پزشک خود در یک برنامه ترک سیگار کار کند تا این عادت را ترک کند.
اگر خطر ابتلا به سرطان‌پروستات در فردی بسیار بالا باشد، ممکن است فرد و پزشکش داروها یا سایر روش‌های درمانی را برای کاهش این خطر در نظر بگیرد. برخی از مطالعات نشان می‌دهد که مصرف مهارکننده‌های ۵ -آلفا ردوکتاز، از جمله فیناستراید Propecia، Proscar و دوتاستراید Avodart، ممکن است خطر کلی ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهد. این داروها برای کنترل بزرگی غده پروستات و ریزش مو استفاده می‌شوند.
با این حال، برخی شواهد نشان می‌دهد که افرادی که از این داروها استفاده می‌کنند ممکن است خطر ابتلا به نوع جدی‌تر سرطان پروستات ( سرطان‌پروستات درجه بالا) را افزایش دهند. اگر در مورد خطر ابتلا به سرطان پروستات نگران هستید، با پزشک خود مشورت کنید.
پیش آگهی (چشم انداز) برای افراد مبتلا به سرطان‌پروستات چیست؟
اگر پزشک متخصص سرطان پروستات را زود تشخیص دهد، چشم انداز برای بیماران عالی است. تقریباً همه ۹۹ درصد افراد مبتلا به سرطان‌پروستات، درمان می‌شوند. حداقل پنج سال پس از تشخیص، سرطان در خارج از پروستات پخش نمی‌شود. میزان بقای سرطان‌پروستات زمانی که سرطان متاستاز می‌کند یا به خارج از پروستات گسترش می‌یابد. ۳۲ درصد از مبتلایان به سرطان‌پروستات متاستاتیک پنج سال بعد زنده می‌مانند.
آیا سرطان پروستات بسیار قابل درمان است؟
بله، اگر زود تشخیص داده شود. در برخی موارد، سرطان به قدری آهسته رشد می‌کند که ممکن است فرد نیازی به درمان فوری نداشته باشد. درمان اغلب می‌تواند سرطان‌های پروستات را که فراتر از غده پروستات گسترش نیافته‌اند از بین ببرد.
چه سوالاتی باید از پزشک پرسید؟
اگر فردی سرطان‌پروستات دارد، ممکن است بخواهد از پزشک خود بپرسد:
- آیا سرطان به خارج از غده پروستات گسترش یافته است؟
- بهترین درمان برای هر مرحله سرطان پروستات چیست؟
- خطرات و عوارض جانبی درمان سرطان پروستات چیست؟
- آیا خانواده فرد بیمار در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات هستند؟ اگر چنین است، آیا باید آزمایش ژنتیک بدهند؟
- پس از درمان سرطان پروستات به چه نوع مراقبت‌های بعدی نیاز است؟
- آیا باید مراقب علائم و عوارض سرطان پروستات بود؟
سخن آخر
با تشخیص و درمان به موقع، سرطان‌پروستات اغلب بسیار قابل درمان است. بسیاری از افرادی که در آنها سرطان پروستات تشخیص داده می‌شوند زمانی که سرطان فراتر از پروستات آنها گسترش نیافته است، چندین سال پس از درمان به زندگی عادی و بدون سرطان ادامه می‌دهند. با این حال، برای تعداد کمی از افراد، این بیماری می‌تواند تهاجمی باشد و به سرعت به سایر اعضای بدن گسترش یابد. پزشک می‌تواند بهترین برنامه غربالگری را بر اساس عوامل خطر هر بیمار مورد بررسی قرار دهد. پزشک می‌تواند بهترین گزینه‌های درمانی را بر اساس سرعت رشد یا تهاجمی سرطان توصیه کند.