پیکا یک اختلال خوردن است که باعث می‌شود افراد به طور اجباری اقلامی را بخورند که برای خوردن تعیین نشده‌اند و مناسب خوردن نیستند. فرد مبتلا به پیکا ممکن است اقلام نسبتاً بی‌ضرری مانند تکه‌های یخ بخورد یا ممکن است به طور بالقوه چیزهای خطرناکی مانند تکه‌های رنگ خشک شده را بخورد که می‌تواند منجر به مسمومیت شود. علت اصلی پیکا می‌تواند کمبود تغذیه‌ای، گرسنگی مواد معدنی یا ناتوانی رشدی باشد که باعث می‌شود افراد هوس چیزهای غیرخوراکی کنند. پیکا می‌تواند در هر فردی ایجاد شود، اما بیشتر در کودکان، افراد باردار و افراد دارای ناتوانی ذهنی شایع است. همچنین می‌تواند به عنوان یک مکانیسم مقابله‌ای توسعه یابد. اگر چه پیکا معمولاً موقتی است، اما می‌تواند عواقب بالقوه جدی داشته باشد. پیکا را با شناسایی علائم فیزیکی و مشاهده علائم احساسی می‌توان تشخیص داد.
پیکا و یا هرزه‌خواری چیست؟
پیکا یک اختلال خوردن است که در آن فرد به طور اجباری چیزهایی می‌خورد که غذا نیستند و هیچ ارزش غذایی ندارد و نه تنها برای بدن مفید نیستند بلکه ممکن است به بدن آسیب برسانند. بسته به زمان و دلیل انجام این کار، پیکا می‌تواند طبیعی، مورد انتظار و بی‌ضرر باشد. با این حال، اگر فرد مبتلا به این بیماری چیزی سمی یا خطرناک بخورد، می‌تواند مشکلات بزرگی ایجاد کند.
پیکا که (PIKE-ah) تلفظ می‌شود، نام خود را از یک گونه پرنده، زاغ اوراسیا (منطقه آسیا اروپا) گرفته است (نام لاتین رسمی آن گونه Pica pica است). این پرنده به خوردن اشیاء غیرعادی شهرت دارد.
پیکا و هرزه‌خواری چه کسانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
بهتر است از عوامل خطر آگاه باشیم. پیکا می‌تواند افراد را در هر سن و جنسیتی تحت تاثیر قرار دهد. با این حال، برخی از افراد ممکن است بیشتر مستعد ابتلا به آن باشند. شناخت عوامل خطر ممکن است به کاهش خطر ابتلا به هرزه‌خواری کمک کند. عوامل خطر عبارت هستند از:
- تریکوتیلومانیا یا اختلال در کشیدن مو
- خراشیدگی یا اختلال در برداشتن پوست
- کمبودهای غذایی
- رژیم گرفتن
- بی‌توجهی والدین مانند محرومیت از غذا یا عدم نظارت
- شرایط سلامت روان مانند اختلال وسواس فکری – جبری (OCD) و اسکیزوفرنی
- ناتوانی‌های ذهنی و رشدی، از جمله اوتیسم
- کودکان خردسال، به ویژه کودکان زیر ۶ سال
پیکا و یا هرزه‌خواری چقدر رایج است؟
پیکا یک بیماری نسبتاً رایج است، اما کارشناسان دقیقاً مطمئن نیستند که چقدر رایج است. این عدم اطمینان تا حدی به این دلیل است که مطالعات تحقیقاتی اغلب از تعریف یکسانی برای این عارضه استفاده نمی‌کنند.
همچنین متخصصین ممکن است متوجه این وضعیت (پیکا) در بیمار نشوند؛ این حالت می‌تواند زمانی اتفاق بیفتد که افراد به پزشک خود در مورد آن چیزی نگویند یا علائم آن را در فرزندان خود گزارش نکنند. دلیل دیگر این است که نوزادان و کودکان خردسال اغلب چیزهایی را در دهان خود قرار می‌دهند که بخشی از رشد طبیعی آن‌هاست. این نوع پیکا معمولاً خیلی سریع خود به خود از بین می‌رود. توصیه می‌کنیم مقاله علل و راه‌حل به دهان بردن اشیا توسط کودکان را مطالعه بفرمایید.
پیکا چگونه بر بدن تأثیر می‌گذارد؟
پیکا وضعیتی است که در آن فرد به طور اجباری چیزهایی می‌خورد که غذا نیستند و هیچ ارزش غذایی ندارند. از آنجایی که این حالت اجباری است، افراد مبتلا به این عارضه به سختی می‌توانند این میل را به تنهایی کنترل کنند. پیکا می‌تواند طیف وسیعی از اثرات را بسته به این که فرد چه اقلام غیرغذایی می‌خورد، داشته باشد. برای افرادی که چیزهایی مانند یخ می‌خورند (یک رفتار رایج برای فردی که باردار است) پیکا بی‌ضرر است. برای دیگران، می‌تواند منجر به خوردن مواد خطرناک یا سمی شود.
بسته به آن چه که فرد (کودک) می‌خورد، پیکا می‌تواند به دندان‌های شخص آسیب برساند. همچنین می‌تواند منجر به مشکلات خطرناکی شود، حتی زمانی که چیزهایی می‌خورد که سمی نیستند. یک مثال زمانی است که افراد مو می‌خورند (معروف به تریکوفاژی)، این موها می‌تواند در دستگاه گوارش آن‌ها گیر کند و باعث انسداد، پارگی یا آسیب‌های دیگر شود.
انگل‌هایی که در خاک زندگی می‌کنند نیز می‌توانند افرادی را که خاک یا گل می‌خورند (ژئوفاژیا) آلوده کنند. افراد همچنین می‌توانند در اثر خوردن مدفوع (پسماند) به بیماری مبتلا شوند، به خصوص مدفوع حیوانات خانگی که ممکن است حاوی انگل یا سایر میکروب‌ها باشد.
انواع پیکا یا هرزه‌خواری
انواع مختلفی از پیکا وجود دارد و طبقه‌بندی‌ها بر اساس نوع کالای غیر غذایی که فرد می‌خورد متفاوت است. رایج‌ترین انواع پیکا عبارت هستند از:
- ژئوفاژی (Geophagia): مصرف زمین که می‌تواند شامل خوردن خاک، ماسه، خاک رس یا شن باشد.
- پاگوفاژی (Pagophagia): خوردن یخ، یخ در فریزر، یا نوشیدن اجباری نوشیدنی‌های یخ‌زده که معمولاً در افراد مبتلا به کم خونی فقر آهن دیده می‌شود.
- آمیلوفاژی (Amylophagia): این افراد تمایل به مصرف نشاسته، مانند برنج یا ماکارونی نپخته، نشاسته لباسشویی (آهار) و نشاسته ذرت دارند.
- تریکوفاژی (Trichophagy): این افراد تمایل به خوردن مو و پشم دارند که معمولاً باعث آسیب به دستگاه گوارش می‌شود.
- کوپروفاژی(Coprophagia): مصرف فضولات و مدفوع
- هماتوفاژی (Hematophagia): مصرف و بلع خون
- اوروفاژی (Urophagia): مصرف ادرار
- هیالوفاژی (Hyalophagia): مصرف شیشه و کریستال
- زایلوفاژی (Xylophagy): مصرف پشم، پارچه و کاغذ، دستمال کاغذی
- کوتوپیریوفاژی (Cautopyreiophagia): بلع سر کبریت سوخته
- استاکتوفاژی (Stachtophagia): استعمال ته سیگار و سیگار نصفه
اثرات سلامت روان در بیماران مبتلا به پیکا و هرزه‌خواری
افراد مبتلا به پیکا اغلب در مورد این وضعیت احساس خجالت یا شرم می‌کنند. به همین دلیل، افراد مبتلا به این بیماری اغلب به دنبال درمان نیستند یا می‌ترسند در مورد آن با پزشک خود صحبت کنند.
علائم پیکا و هرزه‌خواری چیست؟
تنها علامت پیکا خوردن اجباری مصرف چیزهایی است که غذا نیستند یا ارزش غذایی یا فایده‌ای ندارند. اکثر افراد مبتلا به این عارضه یک نوع ماده غیر خوراکی را می‌خورند و ممکن است آن را به مواد غذایی ترجیح دهند.
با این حال، هرزه‌خواری می‌تواند شرایط یا مسائل دیگری را ایجاد کند که مجموعه‌ای از علائم خاص خود را دارند. شرایط دیگری که ممکن است به دلیل پیکا رخ دهد عبارت هستند از:
- کم خونی (آهن کم)
- آسکاریازیس (عفونت کرم گرد)
- یبوست
- عدم تعادل الکترولیت
- ریتم نامنظم قلب (آریتمی)
- مسمومیت از سرب
- گرفتگی یا انسداد روده کوچک و روده بزرگ
اقلام غیرغذایی رایج خورده شده توسط افراد مبتلا به پیکا
افراد مبتلا به پیکا اغلب غذاهای زیر را می‌خورند:
- خاکستر و باقی مانده استفاده نشده یک سیگار
- پودر بچه یا تالک
- گچ
- زغال چوب
- خاک رس، خاک یا ماسه
- دانه‌های خاک قهوه
- شن و سنگریزه‌ها
- پوسته تخم مرغ
- مدفوع از هر نوع
- مو، نخ و پشم یا پارچه
- یخ
- پودر لباسشویی، جوش شیرین
- خورده رنگ‌های خشک شده (تراشه رنگ)
- کاغذ
- مواد غذایی حیوان خانگی
- صابون، کرم و خمیر دندان
- چسب
- خرده‌های مداد پاک‌کن
- سکه و شیشه
چه چیزی باعث پیکا (هرزه خواری) می‌شود؟
کارشناسان دقیقاً نمی‌دانند که چرا پیکا اتفاق می‌افتد. با این حال، محققان می‌دانند که برخی عوامل خطر ابتلا به آن را افزایش می‌دهد.
- رفتارهای فرهنگی یا آموخته شده: انواع خاصی از هرزه‌خواری رفتارهای رایج و پذیرفته شده اجتماعی در فرهنگ‌ها و مذاهب خاص هستند. یک نمونه مذهبی از این امر، عادت خوردن خاک در El Santuario de Chimayó، یک زیارتگاه کاتولیک رومی در نیومکزیکو، ایالات متحده آمریکا است. نمونه‌ای فرهنگی از این امر معمولاً در شهرهای مختلف کشورهای آفریقای جنوبی اتفاق می‌افتد، جایی که این یک عمل رایج در میان زنان جوان است.
- استرس یا اضطراب: پیکا ممکن است یک خروجی یا مکانیسم مقابله برای افرادی با این مشکلات باشد.
- شرایط منفی در دوران کودکی: پیکا در کودکانی که در موقعیت‌های اقتصادی – اجتماعی پایین (مانند فقر) زندگی می‌کنند، شایع‌تر است، اما این که چرا این اتفاق می‌افتد ناشناخته است. برخی از توضیحات احتمالی عبارت هستند از این که پیکا مکانیسمی برای مقابله کودکان با موقعیت‌های سوءاستفاده یا غفلت و بی‌توجهی اطرافیان است. همچنین ممکن است رفتار جلب توجه باشد، به خصوص زمانی که یک یا هر دو والدین به هر دلیلی غایب باشند.
- کمبودهای تغذیه‌ای: افرادی که علائم پیکا را نشان می‌دهند اغلب کمبود مواد معدنی یا سایر کمبودها در رژیم غذایی خود دارند. کمبود آهن (کم خونی)، کلسیم و روی برخی از شایع‌ترین دلایلی هستند که افراد این علائم را نشان می‌دهند. توصیه می‌کنیم مقاله گرسنگی مواد معدنی را مطالعه بفرمایید.
- شرایط سلامت روان: این‌ها شامل شرایطی است که ممکن است فرد به طور خود به خود ایجاد کند، شرایطی که در بدو تولد به دلیل اختلال در نحوه رشد آن‌ها در رحم و اختلالات ژنتیکی که از والدین خود به ارث برده‌اند، ایجاد می‌شوند.
- شرایط پزشکی: بارداری و کم خونی داسی شکل هر دو شرایطی هستند که با پیکا ارتباط دارند.
- مصرف برخی داروها: استعمال برخی داروها خطر ابتلا به پیکا یا رفتارهای مشابه را افزایش می‌دهند. اما مشخص نیست که آیا این داروها واقعاً باعث ایجاد پیکا در افراد می‌شوند یا خیر.
پیکا چگونه تشخیص داده می‌شود؟
تشخیص پیکا به چهار معیار نیاز دارد (با استثناهای ذکر شده بعد از لیست توضیح داده شده است):
- زمان: تشخیص مستلزم مصرف مداوم اقلام یا مواد غیرخوراکی یا بدون ارزش غذایی برای حداقل یک ماه است.
- رشد ذهنی: این بدان معناست که فرد از نقطه خاصی از نظر ذهنی پیشرفت کرده است و باید بداند که چیزهایی را که غذا نیستند یا ارزش غذایی ندارند، نخورد.
- بدون عوامل اجتماعی و فرهنگی: این بدان معنی است که فرد دلایل اجتماعی یا فرهنگی برای توضیح رفتار خود ندارد.
- هیچ شرایط پزشکی و روانی وجود ندارد: این بدان معنی است که پیکا به دلیل شرایط دیگری اتفاق نمی‌افتد.
تشخیص پیکا در کودکان یا سایر افراد واجد حمایت
مدفوع کودک یا افرادی که از آن‌ها مراقبت می‌کنید مثل سالمندان، افراد کم توان ذهنی را برای اقلام غیر خوراکی بررسی کنید. بسیاری از کودکان و افراد کم توان ذهنی، مواد غیر خوراکی می‌خورند. اگر به فرزندتان یا فردی که از او مراقبت می‌کنید مشکوک هستید که پیکا دارد، پوشک یا مدفوع او را چک کنید. ممکن است بتوانید موارد غیرخوراکی مانند شیشه، سنگ، مو، کبریت یا تفاله قهوه را تشخیص دهید. توجه داشته باشید که یافتن اشیایی که در معده حل می‌شوند مانند یخ، خاکستر یا صابون ممکن است دشوار باشد.
دلایل عدم تشخیص پیکا و هرزه‌خواری
در حالی که هرزه‌خواری به دلایل مختلفی یک رفتار بسیار رایج است، بسیاری از شرایط نیز تشخیص آن را رد می‌کنند. این موارد شامل:
- اعمال فرهنگی یا اجتماعی: پیکای واقعی یک رفتار اجباری است که نمی‌توانید آن را کنترل کنید. افرادی که به دلایل فرهنگی یا اجتماعی رفتارهای هرزه‌خواری دارند، بر اعمال خود کنترل ندارند.
- کمبودهای تغذیه‌ای: افرادی که کمبود آهن یا کلسیم کمی دارند اغلب سعی می‌کنند با خوردن مواد غیرخوراکی این کمبود را جبران کنند و در واقع به همین دلیل است که پیکا در برخی فرهنگ‌ها رفتار قابل قبولی دارد. مردم در نقاط خاصی در سراسر جهان خاک رس یا خاک می‌خورند تا کمبود آهن، کلسیم یا سایر ویتامین‌ها و مواد معدنی را در رژیم غذایی خود جبران کنند.
- سایر شرایط سلامت روانی یا پزشکی: معیارهای تشخیص پیکا در مواردی که به دلیل شرایط پزشکی و سلامت روان اتفاق می‌افتد مستثنی است. تنها دلیل تشخیص پیکا در این شرایط زمانی است که به اندازه کافی شدید باشد که باعث مشکلات سلامتی شود یا به مراقبت خاصی نیاز داشته باشد.
علائم احتمالی پیکا و هرزه‌خواری
باید به دنبال تظاهرات فیزیکی پیکا باشید. افرادی که پیکا دارند اقلامی را می‌خورند که برای سن یا شیوه‌های فرهنگی آن‌ها مناسب نیست. خوردن این چیزهای غیر مغذی می‌تواند تظاهرات علامتی مختلفی از خفیف تا شدید داشته باشد. تظاهرات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- یبوست یا انسداد روده
- اسهال
- خونریزی روده
- سایش شدید دندان
- از دست دادن دندان
- خفگی
علائم رفتاری پیکا و هرزه‌خواری
برخی از علائم و نشانه‌ها خبر از عارضه پیکا در فرد دارد، مانند سایر اختلالات خوردن. پیکا نه تنها می‌تواند با علائم فیزیکی، بلکه با علائم رفتاری یا احساسی نیز ظاهر شود. ممکن است رفتارهای خاصی را مشاهده کنید که می‌تواند نشان دهنده پیکا باشد، به خصوص زمانی که آن‌ها با علائم فیزیکی همراه باشند. این موارد شامل:
- حذف وعده‌های غذایی
- بهانه آوردن برای غذا نخوردن
- کناره‌گیری از فعالیت‌های عادی اجتماعی
- ترک در هنگام غذا برای استفاده از حمام
- ابراز انزجار، شرم یا گناه در مورد عادات غذایی
- غذا خوردن در خفا
چه آزمایشاتی برای تشخیص پیکا انجام خواهد شد؟
اکثر تست‌های پیکا به دنبال مشکلاتی هستند که به دلیل این شرایط اتفاق می‌افتد. این می‌تواند شامل انواع آزمایشات آزمایشگاهی، تشخیصی و تصویربرداری باشد، مانند:
- آزمایش خون، ادرار و مدفوع؛ انجام این آزمایش‌ها به دنبال علائم عفونت، مسمومیت و عدم تعادل الکترولیت هستند.
- تست‌های تصویربرداری: این افراد به دنبال هر گونه نشانه‌ای از انسداد یا آسیب داخلی از این وضعیت هستند. این تست‌ها می‌توانند شامل اشعه ایکس، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، سونوگرافی و غیره باشند.
- تست‌های تشخیصی: این آزمایش‌ها به دنبال نشانه‌هایی از مشکلات جدی سلامتی است که می‌تواند با هرزه‌خواری رخ دهد. نمونه‌ای از یکی از این آزمایش‌ها، الکتروکاردیوگرام (ECG یا EKG) است که به دنبال مشکلاتی در ریتم الکتریکی قلب شما است که می‌تواند با عدم تعادل الکترولیتی خاص یا عفونت‌های انگلی رخ دهد.
پیکا چگونه درمان می‌شود و آیا درمانی برای هرزه‌خواری وجود دارد؟
پیکا در افرادی که باردار هستند معمولاً خود به خود از بین می‌رود. بچه‌ها حتی با وجود از پیکا رشد می‌کنند، مخصوصاً وقتی شخصی به آن‌ها تفاوت بین اقلام و اشیاء خوراکی و غیرخوراکی را آموزش می‌دهد. برای تشخیص این اختلال باید رفتار برای هرزه‌خواری را در چارچوب قرار دهید. در برخی فرهنگ‌ها، پیکا ممکن است بخشی از زندگی روزمره باشد. به عنوان مثال، ادیان و اقوام خاصی از خاک رس به عنوان راهی برای درمان مشکلات روده استفاده می‌کنند. با این حال، اگر خوردن اقلام غیرغذایی بخشی از فرهنگ شما نیست یا برای سن یا مرحله رشد فرد نامناسب است، ممکن است نشان دهنده پیکا باشد.
توجه داشته باشید که هرزه‌خواری در افراد دارای ناتوانی‌های ذهنی، اوتیسم، سایر ناتوانی‌های رشدی یا مشکلات مغزی رایج است. اگر فردی با هر یک از این بیماری‌ها علائم پیکا را نشان می‌دهد، در مورد آن چه می‌خورد با او صحبت کنید. شما ممکن است پاسخ را به سادگی با پرسیدن دریافت کنید. به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشید تا به شما در مقابله با پیکای احتمالی در یک فرد مبتلا به ناتوانی‌های رشدی کمک کند.
برای کودکان دارای ناتوانی ذهنی (یا سایر مشکلاتی که در یادگیری اختلال ایجاد می‌کند)، حذف موارد مشکل‌ساز و نظارت هر دو بسیار مهم هستند. شکل اصلی درمان پیکا، درمانی است که بسته به موقعیت و نیازهای فردی، روش‌های درمانی متفاوتی در دسترس است. چند روش درمانی که ممکن است مفید باشند عبارت هستند از:
- درمان خفیف: این روش شامل آموزش اشخاص برای اجتناب از رفتارهای پیکا با استفاده از بیزاری‌های خفیف (پیامدها) جهت آموزش افراد برای اجتناب از اقلام غیرخوراکی و تقویت مثبت (پاداش) رفتارهای غذایی سالم است.
- رفتار درمانی: این روش درمانی شامل آموزش مکانیسم‌ها و استراتژی‌های مقابله‌ای به فرد برای کمک به تغییر رفتارش است.
- تقویت دیفرانسیل: در این روش افراد یاد می‌گیرند با تمرکز بر رفتارها و فعالیت‌های دیگر از رفتارهای پیکا اجتناب کنند.
بهتر که اگر خودتان یا اطرافیان‌تان از پیکا رنج می‌برند، احساسات منفی را بپذیرید. افراد مبتلا به اختلالات خوردن اغلب احساسات منفی مرتبط با وضعیت خود دارند. اذعان به این که شما یا شخص دیگری این نوع احساسات را دارید می‌تواند به شما در تشخیص پیکا کمک کند. احساسات منفی که افراد مبتلا به پیکا ممکن است داشته باشند عبارت هستند از:
- گیجی
- خشم
- رنجش
- محافظ عادت‌هایشان
- ترس
- اضطراب
- افسردگی
برای پیکا چه داروهایی استفاده می‌شود؟
داروهای بسیار کمی وجود دارند که احتمالاً به هرزه‌خواری کمک می‌کنند. داروهای ضد روان‌پریشی ممکن است کمک کننده باشند، اما عوارض جانبی احتمالی معمولاً باعث می‌شود این داروها به طور گسترده مورد استفاده قرار نگیرند.
عوارض جانبی درمان پیکا و هرزه‌خواری
عوارض بسیار کمی با درمان پیکا ممکن است، ایجاد شود. اگر داروها بخشی از درمان باشند، عوارض جانبی احتمالی کاملاً به خود داروها بستگی دارد. پزشک بهترین فردی است که می‌تواند در مورد عوارض جانبی احتمالی، مواردی که باید مراقب آن‌ها بود و کارهایی که می‌توان برای به حداقل رساندن تأثیر داروها بر زندگی خود انجام داد، به شما مشاوره دهد.
مدیریت پیکا (PICA)
پیکا (هرزه‌خواری) وضعیتی است که معمولاً خوش خیم است اما بسته به آن چه که فرد می‌خورد می‌تواند مضر باشد. اگر فردی پیکا دارد، مهم است که در مورد آن با پزشک خود گفتگوی صادقانه داشته باشد. پزشکان می‌توانند راهنمایی و منابعی را برای کمک به بیمار ارائه دهند یا بیمار را به یک متخصص دیگر که آموزش‌های ویژه‌ای در این زمینه دارد ارجاع دهند.
مدت زمان بهبود علائم بعد از درمان هرزه‌خواری یا پیکا
زمان بهبودی پیکا بستگی به درمان و نحوه انجام آن دارد. پزشک شخصی است که می‌توانید اطلاعاتی درباره مدت زمان بهبودی بیمار از او دریافت کنید و این که چه کاری می‌توان انجام داد تا روند درمان به خوبی طی شود، را از او بپرسید.
چگونه می‌توان از پیکا جلوگیری کرد یا خطر ابتلا به پیکا را کاهش داد؟
پیکا (Pica) به طور غیرقابل پیش‌بینی اتفاق می‌افتد، بنابراین هیچ راهی برای جلوگیری از توسعه آن وجود ندارد. همچنین هیچ راهی برای کاهش خطر ابتلا به این بیماری وجود ندارد.
تنها کاری که می‌توان در رابطه با پیکا انجام داد این است که مطمئن شد که فرد رژیم غذایی متعادلی دارد و کمبود ویتامین‌ها یا مواد معدنی ضروری را ندارد. البته این روش پیشگیری یا کاهش خطر پیکا نیست، زیرا کمبودهای تغذیه‌ای در تشخیص هرزه‌خواری به حساب نمی‌آیند، اما برای حفظ سلامت بدن بیمار مهم است.
با وجود پیکا (هرزه‌خواری) چه انتظاری می‌توان داشت؟
پیکا وضعیتی است که گاهی اوقات به خودی خود خطرناک است، بسته به این که فرد چه اقلام غیرغذایی را می‌خورد. خطرات اصلی این وضعیت زمانی است که افراد از موارد زیر استفاده می‌کنند:
- سمی (مثل مدفوع، رنگ‌ها)
- تیز و برنده (مثل شیشه)
- خطر انسداد دستگاه گوارش (مثل شن، ماسه و خاک)
- مصرف موادی که می‌توانند باعث بروز عفونت، به ویژه قارچ‌ها، انگل‌ها، باکتری‌ها و ویروس‌ها شوند.
پیکا یا هرزه‌خواری چقدر طول می‌کشد؟
پیکا از نظر فنی و بالینی یک بیماری مادام العمر است زیرا قابل درمان نیست. افرادی که این رفتار را چه از طریق درمان یا این که خودشان متوقف کنند، تا زمانی که این رفتار را از سر نگیرند، «در حال بهبودی» در نظر گرفته می‌شوند.
چشم انداز پیکا چیست؟
هرزه‌خواری معمولاً در کودکان و افرادی که باردار هستند خود به خود از بین می‌رود. این وضعیت معمولاً برای افراد در این شرایط خوش خیم (بی‌ضرر) است. این وضعیت به خودی خود خطرناک نیست، اما می‌تواند منجر به خوردن اقلام خطرناک توسط افراد شود. با درمان، این وضعیت می‌تواند بهبود یابد و افراد می‌توانند زندگی خود را بدون مشکل از آن بگذرانند.
خودمراقبتی برای پیکا چگونه است؟
اگر شما پیکا دارید، صحبت با پزشک اولین قدم مهم در دریافت کمک برای کنترل پیکا است. وظیفه پزشکان این است که به شما کمک کنند و در عین حال مطمئن شوند که احساس امنیت می‌کنید و مورد قضاوت قرار نمی‌گیرید. آن‌ها همچنین می‌توانند با ارائه مستقیم راهنمایی به شما یا پیشنهاد یک متخصص به شما کمک کنند. اگر پیکا دارید و باعث ایجاد مشکلاتی می‌شود که زندگی شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد، مهم است که موارد زیر را در نظر داشته باشید:
با پزشک خود صادق باشید. پیکا می‌تواند برای بسیاری از مردم منبع خجالت یا شرم باشد. این مسئله می‌تواند صحبت کردن در مورد تأثیر این وضعیت بر زندگی افراد را برای آن‌ها دشوار کند. اما پیکا یک وضعیت سلامت روان است، به این معنی که یک نگرانی پزشکی است، درست مانند شکستگی دست یا عفونت سینوسی و مانند آن، درخواست کمک و درمان برای این وضعیت نباید برای شما موجب شرم یا آزردگی خاطر شود.
طبق توصیه به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک شما می‌تواند برنامه‌ای از ویزیت‌ها را در صورت نیاز تنظیم کند. همان طور که در درمان پیشرفت می‌کنید، احتمالاً کمتر و کمتر به آن‌ها نیاز خواهید داشت. اگر این وضعیت دوباره زندگی شما را تحت تاثیر قرار داد و رفتارهای پیکا را از سر گرفتید، باید به پزشک خود مراجعه کنید و درمان را از سر بگیرید.
سعی کنید اقلام یا اشیایی را که معمولاً می‌خورید بردارید یا دسترسی به آن‌ها راحت نباشد. یکی از راه‌های پیشگیری یا کاهش رفتارهای پیکا، حذف موارد یا اشیاء مشکل‌ساز تا حد امکان است. اگر حذف آن‌ها ممکن نیست، سعی کنید بازگشت به رفتارهای پیکا را برای خودتان ناخوشایند کنید.
چه زمانی برای پیکا نیاز است به اورژانس مراجعه کرد؟
ابتدا لازم است بیمار (اگر کودک است والدین کودک) شرایط پزشکی قبلی را در نظر بگیرد. اگر مشکوک هستید که ممکن است پیکا داشته باشید، به ملاقات قبلی با پزشک یا شرایط پزشکی خود فکر کنید. یک فرد مبتلا به پیکا ممکن است نسبت به سایرین که مواد غذایی غیرخوراکی مصرف نمی‌کنند، مستعد ابتلا به برخی شرایط باشد. پزشک می‌تواند شخص را در شرایطی که ممکن است به مراقبت‌های پزشکی اورژانسی نیاز داشته باشد، راهنمایی کند. به طور کلی، در صورت داشتن علائم شرایط خطرناک‌تر، از جمله موارد زیر، باید به دنبال مراقبت‌های پزشکی بود:
- آسکاریازیس (عفونت کرم گرد)
- عدم تعادل الکترولیت
- ریتم نامنظم قلب (آریتمی)
- مسمومیت با سرب یا سایر علائم اثرات سمی
- گرفتگی یا انسداد روده کوچک و روده بزرگ
- زخم یا سوراخ شدن روده
- عفونت‌های ناشی از انگل‌های حیوانات، به ویژه سگ‌ها و گربه‌ها
- سندرم‌های کمبود آهن یا روی
همچنین باید برای کودکانی که هر ماده بالقوه سمی یا خطرناکی را می‌بلعند، به دنبال مراقبت‌های پزشکی بود. یکی از نمونه‌های آن، هر اسباب‌بازی که شامل اجسام کوچک و مغناطیسی است، که می‌توانند به راحتی در دستگاه گوارش به هم بچسبند و باعث انسدادهای تهدید کننده زندگی شوند.
سخن آخر
هرزه‌خواری یک بیماری بسیار رایج در سراسر جهان است، به خصوص در برخی مناطق بخشی از آداب و رسوم خاص است یا در افرادی که فقر شدید تغذیه‌ای دارند، بروز می‌کند. پیکا وضعیتی است که در افراد به تنهایی رشد می‌کند و یا متوقف می‌شود، اما برای برخی می‌تواند یک مشکل جدی باشد. بیشترین خطر برای افرادی است که اقلام سمی، تیز و یا اقلامی که می‌توانند دستگاه گوارش آن‌ها را مسدود کنند، مصرف می‌کنند. خوشبختانه، درمان‌ها و تکنیک‌های مراقبت از سلامت روان می‌توانند به بهبود این وضعیت کمک کنند. اگر پیکا دارید، طبیعی است که در مورد آن احساس خجالت کنید. اما پزشک قرار نیست که شما را قضاوت کند. وظیفه او کمک کردن و اطمینان از دریافت منابع لازم برای غلبه بر این شرایط است. به این ترتیب، می‌توانید به زندگی خود ادامه دهید و روی چیزهایی تمرکز کنید که مهم هستند و از آن‌ها لذت می‌برید.