بیماری‌ها مختلف عموماً همه افراد جامعه را متاثر می‌سازد اما برخی از بیماری‌ها در بعضی از گروه‌های جامعه شیوع بیشتری دارند. برخی از بیماری‌ها وابسته به جنسیت هستند یعنی فقط در افرد مونث یا مذکر جامعه رخ می‌دهند، مانند سرطان تخمدان که بدیهی است که فقط مربوط به زنان است چرا که مردان تخمدان ندارند همانطور که بیماری پروستات مختص مردان است زیرا زنان پروستات ندارند. گروهی دیگر از بیماری‌ها هم در مردان و هم در بانوان گزارش می‌شوند اما ممکن است به دلیل ساختار بدنی و شرایط جسمی متفاوت زنان و مردان در یک گروه جنسیتی نمود بیشتری داشته باشند. پیشتر در مقاله‌ای به معرفی انواع سرطان زنان پرداختیم؛ در این مقاله قصد داریم تا چند بیماری شایع بین بانوان را به شما مخاطب عزیز پینو بیبی معرفی کنیم پس تا انتهای این مقاله با تیم پینو بیبی همراه باشید.
مسائل بهداشتی ویژه سلامت زنان
در حالی که هم زنان و هم مردان به بیماری‌های مختلفی مبتلا می‌شوند، برخی از بیماری‌ها زنان را به طور متفاوت و بیشتر تحت تأثیر قرار می‌دهد. علاوه بر این، بسیاری از بیماری‌های زنان تشخیص داده نمی‌شوند و اغلب آزمایش‌های دارویی و مطالعات پزشکی شامل آزمایش بر روی زنان نمی‌شود. به جز سایر از بیماری‌ها، زنان نگرانی‌های انحصاری سلامتی خود را دارند، مانند سرطان پستان، سرطان دهانه رحم، یائسگی و بارداری. زنان در مقایسه با مردان بیشتر از مرگ ناشی از حمله قلبی رنج می‌برند. افسردگی و اضطراب در بین بیماران زن بیشتر گزارش می‌شود. بیماری‌های دستگاه ادراری بیشتر در زنان ظاهر می‌شود و بیماری‌های مقاربتی می‌تواند آسیب بیشتری به زنان وارد کند. در این مقاله تیم متخصص پینو بیبی به تعدادی از بیماری‌های شایع در نزد زنان می‌پردازد.
بیماری قلبی
بیماری قلبی – عروقی (CVD) یک اصطلاح کلی برای شرایطی است که بر قلب یا عروق خونی فرد تأثیر می‌گذارد. CVD یکی از دلایل اصلی مرگ و میر و ناتوانی در جهان است، اما اغلب می‌توان تا حد زیادی با یک سبک زندگی سالم از آن پیشگیری کرد. بیماری قلبی عارضه‌ای نیست که فقط در مردان یافت شود، در واقع، CVD به همان اندازه که باعث مرگ مردان می‌شود زندگی بانوان را نیز به خطر می‌اندازد. این بیماری در افراد مسن و در زنان شایع‌تر از مردان است.
به طور میانگین بیماری قلبی باعث مرگ یک نفر از هر پنج زن می‌شود. اگر چه عموم مردم بیماری قلبی را یک مسئله رایج در میان مردان می‌دانند، این وضعیت تقریباً مردان و زنان را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می‌دهد. با این حال، تنها ۵۴ درصد از زنان بیماری قلبی را به عنوان یک عارضه تهدید کننده زندگی‌شان در نظر می‌گیرند. اکثر زنان بین ۴۰ تا ۶۰ سال حداقل یک یا چند عامل خطر برای بیماری‌های قلبی را دارند و حتی ممکن است متوجه آن نباشند. یائسگی و همچنین قاعدگی زودرس از عوامل خطر غیرقابل کنترل بیماری قلبی هستند که مختص زنان است. بسیاری از عوامل خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی – عروقی را می‌توان با تغییر سبک زندگی کم کرد. در واقع، در ۹۵ درصد از مرگ و میرهای ناشی از بیماری قلبی، فرد حداقل یکی از این عوامل خطر اصلی را داشته است:
- سیگار کشیدن
- فشار خون بالا
- کلسترول خون بالا
- اضافه وزن
- عدم تحرک بدنی
- دیابت
با این حال، چند اقدام وجود دارد که می‌توانید برای کمک به کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی انجام دهید:
- کلسترول خون خود را چک کنید. در سال ۲۰۱۳ میلادی یک مطالعه نشان داد که حدود ۶۰ درصد از زنان دارای کلسترول خون بالایی بودند، که خطر ابتلا به CVD را افزایش می‌دهد. مصرف زیاد چربی‌های اشباع شده می‌تواند کلسترول خون را افزایش دهد.
- فشار خون طبیعی را حفظ کنید. بیش از یک چهارم زنان فشار خون بالا دارند. شما می‌توانید با کاهش مصرف نمک و الکل، خوردن مقدار زیادی میوه و سبزیجات، حفظ وزن سالم بدن و افزایش سطح فعالیت بدنی به کاهش خطر ابتلا به فشار خون کمک کنید.
- اگر الکل مصرف می‌کنید، مصرف خود را به ۱۴ واحد در هفته محدود کنید.
- سیگار نکشیدن و عدم استعمال دخانیات در مبارزه و پیشگیری از فشار خون بالا موثر هستند.
- وزن بدن خود را متعادل نگه دارید و سعی کنید به طور منظم ورزش کنید.
- از یک رژیم غذایی سالم و متعادل پیروی کنید که شامل مصرف زیاد میوه و سبزیجات و فیبر رژیمی، کاهش چربی اشباع شده و جایگزینی با مقادیر کمی چربی‌های غیراشباع (مانند روغن زیتون یا کلزا) و خوردن حداقل دو وعده ماهی در هفته می‌باشد.
سرطان پستان
سرطان سینه شایع‌ترین سرطان در بین زنان است. طبق آمار از هر ۸ زن، یک زن در طول زندگی خود به سرطان سینه مبتلا می‌شود و از هر ۵ زن مبتلا، یک نفر زیر ۵۰ سال سن دارند.
سرطان پستان، که به طور معمول از مجاری شیر منشا می‌گیرد، می‌تواند به سایر اندام‌ها سرایت کند و تهاجمی‌ترین سرطانی است که جمعیت زنان جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این وضعیت در میان جمعیت‌های زن در کشورهای توسعه‌یافته به دلیل طول عمر طولانی‌شان بیشتر است. در ابتدا، زنان مبتلا به سرطان پستان ممکن است دچار توده‌های در پستان شوند. بیشتر توده‌های پستان تهدیدکننده نیستند، اما مهم است که هر توده‌ای توسط یک پزشک متخصص بررسی شود.
دسته‌بندی اصلی عوامل خطر شناسایی شده برای این نوع سرطان به سطوح ترشح هورمون‌ها و سابقه خانوادگی مربوط می‌شود. علاوه بر این، سایر مشکلات پزشکی قبلی، از جمله سابقه قبلی بیوپسی پستان بدخیم، بافت متراکم پستان و سابقه تابش اشعه‌های رادیواکتیو به قفسه سینه، می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را در زنان افزایش دهد. در حالی که این عوامل خطر مهم هستند، در مطالعات اخیر مشخص شده است که ۷۰ درصد از زنانی که به تازگی دچار سرطان سینه شده‌اند، در معرض هیچ فاکتور خطر خاصی به جز جنسیت (زن) و افزایش سن نبوده‌اند.
نکاتی برای کاهش خطر سرطان پستان
- وزن زیاد بدن: اگر بعد از یائسگی هستید و اضافه وزن یا چاقی دارید، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پستان باشید. شما باید سعی کنید وزن خود را سالم نگه دارید. برای اطلاع از این که آیا وزن سالمی دارید و از ابزار تعیین شاخص توده بدنی و مقاله‌ای که در ذیل آن آمده است را مطالعه فرمایید.
- مصرف مشروبات الکلی: شواهد متغنی وجود دارد که نوشیدن الکل می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پستان را افزایش دهد. تخمین زده می‌شود که ۲۲ درصد از موارد سرطان پستان با قطع مصرف الکل قابل پیشگیری است. اگر مشروب می‌خورید، مصرف خود را به ۱۴ واحد در هفته محدود کنید و بهتر است این مقدار را به طور مساوی طی سه روز یا بیشتر پخش کنید.
- فعالیت بدنی: فعالیت بدنی می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان کمک کند. هر روز حداقل ۳۰ دقیقه را برای ورزش کردن هدف‌گذاری کنید. بسیاری از انواع فعالیت‌ها می‌توانند در برنامه روزانه شما جای بگیرند و شما را از خطر ابتلا به سرطان سینه دور نگه دارند، به عنوان مثال می‌توانید هر روز مقداری از مسافت بین محیط کار و منزل‌تان را پیاده‌روی کنید و یا آخر هفته برای خرید مقداری از مسیر تا فروشگاه محل سکونت‌تان را پیاده طی کنید.
- شیر دادن: اگر تازه مادر شده‌اید، شیر دادن نه تنها برای سلامت کودک شما مفید است. همچنین می‌تواند به کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه کمک کند. می‌توانید فواید شیر دادن برای مادر و نوزاد را به طور کامل در مقاله مربوطه در مجله اینترنتی پینو بیبی مطالعه نمایید.
- رژیم غذایی: اگر چه کارشناسان معتقدند غذایی که می‌خوریم می‌تواند بر خطر ابتلا به سرطان تأثیر بگذارد، اما اثبات این که تک غذاها یا مواد مغذی خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهند یا به پیشگیری کمک می‌کنند، دشوار است. بدیهی است که رژیم غذایی ما شامل بسیاری از غذاهای مختلف است و این غذاها حاوی بسیاری از مواد مغذی و مواد شیمیایی مختلف است که می‌تواند بر خطر ابتلا به سرطان تأثیر بگذارد.
سرطان تخمدان و دهانه رحم
بسیاری از مردم از تفاوت بین سرطان تخمدان و دهانه رحم آگاه نیستند. سرطان دهانه رحم از قسمت تحتانی رحم منشا می‌گیرد، در حالی که سرطان تخمدان از لوله‌های فالوپ شروع می‌شود. هر دو بیماری باعث ایجاد درد مشابه می‌شوند. سرطان دهانه رحم باعث ترشح و درد در حین مقاربت می‌شود. سرطان تخمدان علائم بسیار مبهم دارد و وضعیت بسیار پیچیده‌ای است. در نهایت، آزمایش پاپ اسمیر سرطان دهانه رحم را تشخیص می‌دهد اما سرطان تخمدان را تشخیص نمی‌دهد.
سرطان تخمدان
سرطان تخمدان از تخمدان‌ها شروع می‌شود، اندام‌هایی به اندازه گردو هستند و در دو طرف رحم قرار دارند. سرطان می‌تواند بر هر یک از سلول‌های درون تخمدان تأثیر بگذارد و از آنجایی که فقط زنان تخمدان دارند، این نوع سرطان فقط در زنان یافت می‌شود.
سرطان تخمدان اغلب تا زمانی که به خارج از تخمدان گسترش نیافته هیچ علامتی نشان نمی‌دهد. حتی در این صورت، علائم معمولاً مبهم هستند. سرطان تخمدان جزو بیماری‌های شایع بین بانوان است.
سرطان تخمدان چگونه تشخیص داده می‌شود؟
اگر پزشک شما مشکوک باشد که ممکن است سرطان تخمدان داشته باشید، برای اطمینان از این موضوع به معاینات و آزمایشات خاصی نیاز خواهید داشت. تشخیص سرطان تخمدان با گفتگو با پزشک شروع می‌شود. او در مورد سابقه سلامتی، علائم، عوامل خطر، سابقه باروری (قبلاً باردار بوده‌اید) و سابقه خانوادگی بیماری از شما سوالاتی می‌پرسد و سپس پزشک یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد.
آزمایشات تشخیصی سرطان تخمدان چیست؟
ممکن است یک یا چند مورد از آزمایشات زیر لازم باشد:
- معاینه لگن
- سونوگرافی
- سی تی اسکن
- آزمایش خون CA-125
- بیوپسی
سرطان دهانه رحم
سرطان دهانه رحم به رشد غیرطبیعی سلول‌های دهانه رحم گفته می‌شود، انتهای پایینی رحم که بالای واژن قرار دارد. این نوع از رشد سلول‌های سرطانی معمولاً از لایه بیرونی واژن به نام سلول‌های سنگفرشی شروع می‌شود. در بیشتر زنان، سرطان دهانه رحم توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. عفونت HPV بسیار شایع است و اغلب خود به خود از بین می‌رود. با این حال، در برخی موارد، با گذشت زمان، HPV می‌تواند منجر به سرطان دهانه رحم شود. عفونت HPV به شدت با سرطان دهانه رحم مرتبط است. اما مهم است که به خاطر داشته باشید که اکثر زنان مبتلا به HPV به سرطان دهانه رحم مبتلا نمی‌شوند.
سایر عوامل خطر عبارت هستند از:
- سیگار کشیدن و استعمال دخانیات
- سبک زندگی، مانند رژیم غذایی نامناسب و فعالیت‌های بدنی کم
- داشتن اضافه وزن
- استفاده طولانی مدت از قرص‌های ضد بارداری خوراکی
- ابتلا به کلامیدیا یا تبخال (بیماری‌های مقاربتی)
- داشتن سیستم ایمنی ضعیف
- حاملگی چند قلویی
- بارداری قبل از ۱۷ سالگی
- داشتن سابقه خانوادگی سرطان دهانه رحم
سرطان دهانه رحم چگونه تشخیص داده می‌شود؟
سرطان دهانه رحم هنگام انجام تست پاپ اسمیر تشخیص داده می‌شود. پزشک از شما در مورد سابقه سلامتی، علائم، عوامل خطر و سابقه خانوادگی بیماری سوال خواهد کرد. پزشک یک معاینه فیزیکی و یک معاینه لگن انجام می‌دهد. همچنین ممکن است یک یا چند مورد از آزمایش‌های زیر را انجام دهید:
- تست پاپ اسمیر و HPV
- کولپوسکوپی
- بیوپسی
تنها راه تایید سرطان از طریق بیوپسی است. در فرایند بیوپسی تکه‌های کوچک بافت از دهانه رحم برداشته می‌شود و سپس از نظر سلول‌های سرطانی بررسی می‌شود.
مسائل مربوط به سلامت زنان در سیکل قاعدگی
خونریزی و ترشح بخشی طبیعی از چرخه قاعدگی است. با این حال، برخی علائم غیرطبیعی در طول قاعدگی ممکن است نشان دهنده مشکلات سلامتی باشد و علائم غیرعادی، مانند خونریزی بین قاعدگی و تکرر ادرار، می‌تواند نشانه یک عارضه و بیماری باشد و سلامتی فرد را به خطر بیندازد.
مشکلات واژن همچنین می‌تواند نشان دهنده مشکلات جدی مانند بیماری‌های مقاربتی (STDs) یا سرطان دستگاه تناسلی باشد. پزشک ممکن است عفونت‌های خفیف را به راحتی درمان کنند، اما اگر عفونت کنترل نشود، می‌تواند منجر به شرایطی مانند ناباروری یا نارسایی کلیه شوند.
مسائل مربوط به سلامت باروری و بارداری
ناباروری معمولاً به عنوان ناتوانی در بارداری پس از یک سال رابطه جنسی محافظت نشده (رابطه جنسی بدون کاندوم، قرص‌های ضدبارداری) تعریف می‌شود. زنانی که سابقه قاعدگی نامنظم دارند، بالای ۳۵ سال سن دارند یا علت ناباروری مشخصی دارند، باید در مدت زمان کوتاهی بعد از ازدواج (۶ ماه بعد از ازدواج) اقدام به بارداری کنند.
بیماری و عوارضی که از قبل در بدن زنان وجود دارد، می‌تواند در دوران بارداری بدتر شود و سلامت مادر و فرزندش را تهدید کند. آسم، دیابت و افسردگی در صورت عدم مدیریت صحیح می‌تواند به مادر و کودک در دوران بارداری آسیب برساند.
بارداری می‌تواند باعث کاهش تعداد گلبول‌های قرمز خون مادر سالم شود، باعث کم خونی و یا باعث افسردگی شود. مشکل دیگر زمانی ایجاد می‌شود که یک سلول تولید مثلی در خارج از رحم کاشته می‌شود و بارداری بعدی را غیرممکن می‌کند. خوشبختانه، متخصصان زنان و زایمان می‌توانند مشکلات شایع و نادر سلامتی را که در دوران بارداری ظاهر می‌شوند، مدیریت و درمان کنند.
برخی از عوامل خطر رایج برای ناباروری عبارت هستند از:
- مشکلات پزشکی که بر هورمون‌ها، تخمک‌گذاری یا عملکرد کلی دستگاه تناسلی شما تأثیر می‌گذارد، از جمله سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یا آندومتریوز.
- سن و وزن
- عوامل محیطی و انتخاب سبک زندگی
- درمان‌های پزشکی مانند شیمی درمانی یا پرتودرمانی
- عفونت‌های مقاربتی یا حاملگی‌های خارج رحمی در گذشته
- جراحی در لگن، به ویژه جراحی تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ
برخی عوامل خطر، مانند سن، غیرقابل کنترل هستند. سن یکی از دلایل اصلی ناباروری است، گزینه‌هایی برای حفظ باروری (به نام انجماد تخمک) در سنین پایین‌تر قبل از تمایل به فرزندآوری می‌تواند جهت مقابله با کاهش باروری مرتبط با سن مورد استفاده قرار گیرند.
بیماری‌های خود ایمنی زنان
بیماری خودایمنی زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های دفاعی بدن که عوامل خطر و تهدید کننده مانند ویروس‌ها را از بین می‌برند، به سلول‌های سالم حمله می‌کنند. با ادامه تشدید این وضعیت در میان جمعیت زنان، محققان در مورد این که چرا زنان بیشتر در معرض ابتلا به بیماری‌های خودایمنی هستند، هنوز سر در گم هستند. علائم بسیاری از بیماری‌های خودایمنی متمایز از یکدیگر هستند اما علائم زیر معمولاً در اکثر بیماری‌های خودایمنی مشترک هستند:
- فرسودگی و خستگی
- تب خفیف
- درد
- تحریک پوست
- سرگیجه
بیشترین و شایع‌ترین مشکلات و بیماری‌های خود ایمنی مربوط به سیستم گوارشی و معده می‌باشد. بسیاری از کسانی که از این عارضه رنج می‌برند به شیوه‌های درمانی طبیعی متوسل شده‌اند، مانند:
- مصرف کمتر شکر
- مصرف کمتر چربی
- کاهش استرس
- کاهش مصرف نمک
- دوری از سموم
با این حال، بهترین دفاع در برابر بیماری خودایمنی، تشخیص زودهنگام است.
پوکی استخوان در بانوان
پوکی استخوان، استخوان‌ها را ضعیف می‌کند و باعث می‌شود استخوان‌ها به راحتی بشکنند. عوامل متعددی می‌توانند باعث ایجاد این بیماری شوند که بیشتر در زنان رخ می‌دهد، مانند:
- سن
- مصرف مشروبات الکل
- نسخه‌های خاص
- عوامل ژنتیکی
- ورزش نکردن
- شاخص توده بدنی کم
- سیگار کشیدن و استعمال دخانیات
- استفاده از داروهای استروئیدی
برای تشخیص این بیماری، تراکم استخوان را با استفاده از اشعه ایکس یا تشخیص اولتراسوند اندازه‌گیری می‌کنند. در حالی که هیچ درمانی برای پوکی استخوان وجود ندارد، پزشک می‌توانند درمانی را برای جلوگیری از پیشرفت بیماری تجویز کنند، که ممکن است شامل تجویز مکمل‌های غذایی، انتخاب شیوه زندگی سالم یا داروهای تجویزی باشد.
افسردگی و اضطراب در زنان
افسردگی
افسردگی کل بدن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. افسردگی اثرات نامطلوب خود را بر بدن، خلق و خو و ذهن فرد بر جای می‌گذارد. با این اوصاف، افسردگی بیش از احساس غم یا ناراحتی است و نشانه ضعف شخصی نیست. درک این نکته مهم است که افسردگی در واقع یک بیماری است و درست مانند هر بیماری دیگری، افسردگی نیز اغلب نیاز به درمان دارد.
در حالی که هیچ دلیل مشخصی برای افسردگی وجود ندارد، افسردگی با عدم تعادل شیمیایی در مغز مرتبط است. علاوه بر این عوامل محیطی، سلامت روان، عوامل جسمی و ارثی می‌توانند در ایجاد افسردگی نقش داشته باشند.
نوسانات طبیعی هورمونی در زنان می‌تواند منجر به افسردگی یا اضطراب شود. سندرم پیش از قاعدگی (PMS) معمولاً در بین زنان رخ می‌دهد، در حالی که اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD) علائم مشابه، اما بسیار تشدید شده را نشان می‌دهد. مدت کوتاهی پس از تولد، بسیاری از مادران به نوعی از افسردگی به نام بیبی بلوز (Baby Blues) و یا افسردگی پری ناتال مبتلا می‌شوند که باعث بروز علائمی نظیر بروز تغییرات عاطفی، احساس غم و خستگی می‌شوند. مرحله پیش یائسگی و وورد به دوره یائسگی نیز می‌تواند باعث افسردگی شود. مهم نیست که علائم چقدر شدید باشد، پزشک می‌توانند با تجویز و درمان‌های دارویی وضعیت فرد را بهبود بخشد.
زنان حدود دو برابر بیشتر از مردان در معرض ابتلا به افسردگی هستند، زیرا بسیاری از عوامل هورمونی و استرس‌های بالقوه ممکن است به افزایش احتمال ابتلای زنان بیفزایند. زنان به طور خاص در زمان تغییرات هورمونی در دوره‌های از زندگی مانند بلوغ، یائسگی، بارداری و پس از زایمان در معرض خطر هستند. به عنوان مثال، بسیاری از زنان پس از تولد نوزاد در معرض خطر ابتلا به افسردگی بیشتری قرار دارند. در این شرایط، زنان علاوه بر مسئولیت مضاعف مراقبت از نوزاد جدید، تغییرات هورمونی و فیزیکی نیز دارند. در برخی از زنان، این عوامل می‌تواند منجر به افسردگی پس از زایمان (PPD) شود. در واقع، از هر ۵ زن یک نفر این حالت را تجربه می‌کند. «بیبی بلوز» در تازه مادران رایج است و معمولاً یک یا دو هفته طول می‌کشد. بیبی بلوز یک دوره افسردگی کامل معمولی نیست و نیاز به درمان دارد. افسردگی پس از زایمان درمان نشده می‌تواند عواقب شدیدی برای مادر، کودک و خانواده داشته باشد.
درمان افسردگی پس از زایمان ممکن است شامل مشاوره، دارو یا ترکیبی از هر دو باشد. اگر شما یا عزیزتان علائم افسردگی را تجربه می‌کنید، صحبت با پزشک، اولین قدمی است که باید بردارید. بدون درمان، علائم ممکن است هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول بکشند. این نکته اساسی را فراموش نکنید که نور خورشید به درمان بهتر و سریع‌تر افسردگی کمک می‌کند. زیرا نور خورشید بر میزان ملاتونین اثر دارد، کاهش ملاتونین باعث ایجاد حالت افسردگی می‌شود. پس این راه درمانی ارزان و سودمند را از دست ندهید.
علائم افسردگی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- غم و اندوه مداوم
- از دست دادن علاقه فرد به فعالیت‌هایی که قبلاً از آن‌ها لذت می‌برد.
- ناتوانی در تجربه شادی
- اشتهای ضعیف
- کاهش یا افزایش وزن
- اختلالات خواب
- کمبود انرژی
- میل جنسی ضعیف و کم
- تمرکز ضعیف
- تجربه احساس گناه، ناامیدی و بی ارزشی
- در موارد شدید، افکار خودکشی
اضطراب
اضطراب بخشی طبیعی از سیستم دفاعی بدن است. در واقع، اضطراب معمولی می‌تواند مفید باشد زیرا بدن شما را از یک تهدید آگاه می‌کند. در این حالت، احساسات فرد اغلب می‌تواند از یک احساس مبهم نگرانی تا احساسات فیزیکی مانند افزایش ضربان قلب متغیر باشد. با این حال، زمانی که فردی دارای یک اختلال اضطرابی است، این پاسخ می‌تواند در زمان‌های نامناسبی که هیچ تهدید آشکاری وجود ندارد، رخ دهد.
اضطراب زمانی می‌تواند به یک مسئله تبدیل شود که با زندگی روزمره فرد تداخل داشته باشد، کنترل آن سخت باشد و برای ماه‌ها رخ دهد. در برخی از اختلالات اضطرابی، اضطراب بسیار نامتناسب با تهدیدی است که باعث آن می‌شود. در مورد دیگران، اضطراب ممکن است حتی زمانی که یک تهدید یا محرک واضح وجود نداشته باشد، رخ دهد.
اختلالات اضطرابی معمولاً بیشتر در زنان و افراد جوان دیده می‌شود. با این حال، هیچ سن، نژاد یا جنسیتی از اختلالات اضطرابی مصون نیست. خبر خوب این است که می‌توان آن را درمان کرد.
با پزشک خود صحبت کنید و هر گونه مشکل فیزیکی که ممکن است باعث اختلالا اضطراب شود را رفع کنید. اگر اختلال اضطرابی برای شما تشخیص داده شد، به دنبال درمان باشید. درست مانند افسردگی، اضطراب نیز یک بیماری است و می‌تواند به درمان پاسخ دهد. بیشتر انواع اختلالات اضطرابی به گفتگو درمانی (مشاوره) و دارو پاسخ می‌دهند. همچنین، می‌توانید با پزشک متخصص در خصوص مراقبت‌های اولیه و ایجاد مهارت‌های مقابله‌ای و تمهیدات پیشگیرانه مشورت کنید.
در اینجا چند اقدام وجود دارد که می‌توانید برای مقابله با اختلال اضطراب انجام دهید:
- به خاطر داشته باشید که نمی‌توانید همه چیز را تحت کنترل خود در آورید. آنچه را که می‌توانید، تغییر دهید و آنچه را که تغییرپذیر نیست بپذیرید و یا رها کنید.
- ورزش، این یک راه عالی برای کاهش تنش و کمک به احساس آرامش در بدن است.
- از کافئین و نیکوتین دوری کنید. این‌ها می‌توانند علائم اضطراب را بدتر کنند.
- هوشیار بمانید، از الکل یا داروهای تجویز نشده استفاده نکنید و خودسرانه دارو مصرف نکنید. مصرف خودسرانه دارو در دراز مدت اوضاع را بدتر می‌کند.
- درباره اختلالات اضطرابی بیشتر بدانید. منابع آنلاین و کتاب‌های مفیدی را که می‌توانید در دوره‌های استرس‌زا استفاده کنید، پیگیری و مطالعه کنید.
- اطلاعات خود را درباره مدیریت استرس بالا ببرید و روش‌هایی مانند مدیتیشن را امتحان کنید.
- با دیگران صحبت کنید. در مورد پیوستن به گروه‌های پشتیبانی آنلاین یا حضوری تحقیق کنید.
- کمک بگیرید، اگر نمی‌توانید علائم را با روش‌های بالا مدیریت کنید و علائم اضطراب را کاهش دهید، خدمات بهداشت روان حرفه‌ای را پیدا کنید.
سخن آخر
سرطان‌های پستان، رحم و دهانه رحم و تخمدان به دلیل فیزیک بدن زنان و این که مختص زنان هستند به نظر شایع می‌آیند اما نباید از این موضوع غافل بود که قلب و استخوان‌ها نیز در درجه اهمیت هستند و مشکلات مربوط به این ارگان‌ها تقریباً جز بیماری‌های شایع در زنان هستند. به دلیل تغییرات گسترده هورمونی در طی زندگی بانوان مشکلات خلقی و روحی نیز از گستردگی زیادی در بین زنان برخوردار است. فراموش نکنید که جامعه‌ای به بالندگی و پیشرفت می‌رسد که در آن زنان جامعه به عنوان نیمه‌ی از جامعه و همچنین به عنوان گروهی که نیمه دیگر جامعه را به دنیا می‌آورند باید از سلامت جسم و روان برخوردار باشند.