اختلال نعوظ (ED) به ناتوانی در ایجاد یا حفظ نعوظ به اندازه کافی برای داشتن رابطه جنسی گفته می‌شود. دلایل مختلفی برای این مشکل وجود دارند که ممکن است شامل بیماری‌هایی باشند که بر عروق خونی شما تاثیر می‌گذارند. مانند بیماری‌های عصبی، بیماری‌های سلامت روان و صدمه فیزیکی.
پزشک قادر است اختلال نعوظ را تشخیص دهد و درمان کند.
اختلال نعوظ چیست؟
اختلال نعوظ (ED) نوعی اختلال آلت تناسلی است. این اختلال توانایی شما برای ایجاد و حفظ نعوظ به اندازه کافی برای ارتباط جنسی را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
احساسات شما نقش مهمی در ایجاد و حفظ نعوظ دارند. احساس آرامش، اعتماد به نفس و برانگیختگی جنسی برای نعوظ ضروری است. اما گاهی اوقات مشکلات نعوظ طبیعی است. اگر احساس عصبی بودن، مضطرب بودن، ناامیدی یا خستگی داشته باشید، امکان دارد که مشکلات نعوظ اتفاق بیفتد. نوشیدن الکل و یا استفاده از مواد مخدر نیز می‌تواند برا این مشکل تاثیر داشته باشد. همچنین این اختلال ممکن است ناشی از بیماری‌های دیگر باشد یا یکی از عوارض جانبی مصرف برخی از داروها یا درمان‌های سرطان باشد.
اگر در ایجاد یا حفظ نعوظ مشکل دارید، ایده خوبی است که برای صحبت بیش‌تر در این زمینه با یک پزشک قرار ملاقات بگذارید.
در بسیاری از موارد، اختلال نعوظ می‌تواند اولین علامت یک بیماری زمینه‌ای دیگر از جمله بیماری قلبی باشد. در صورتی که مشکلی برای نعوظ و حفظ آن دارید، اهمیت دارد که با یک پزشک در این رابطه صحبت کنید.
نام‌های دیگر برای اختلال نعوظ عبارتند از:
- ناتوانی جنسی
- ناکارآمدی جنسی
انواع اختلال نعوظ چیست؟
پزشکان اختلال نعوظ را به چند دسته تقسیم می‌کنند:
- اختلال نعوظ عروقی: این نوع اختلال شامل بیماری‌ها و مشکلاتی است که بر رگ‌های خونی که خون را به بافت‌های آلت تناسلی شما می‌فرستد و به شما امکان این را می‌دهد که نعوظ را داشته باشید و آن را حفظ کنید، یا دریچه‌های آلت تناسلی که معمولاً خون را در داخل خود نگه می‌دارند، تأثیر می‌گذارند. این نوع اختلال رایج ترین نوع اختلال نعوظ است.
- اختلال نعوظ نوروژنیک: این نوع اختلال در نتیجه مشکلات عصبی ایجاد می‌شود و از ارسال سیگنال از مغز به آلت تناسلی برای ایجاد نعوظ جلوگیری می‌کند. این مشکل می‌تواند به دلیل ضربه، جراحی لگن، پرتودرمانی یا بیماری‌های عصبی مانند سکته مغزی، تنگی کانال نخاعی و ام اس (MS) اتفاق بیفتد.
- اختلال نعوظ هورمونی: این نوع اختلال به حالتی اشاره دارد که در نتیجه کمبود تستوسترون یا در برخی موارد در نتیجه مشکلات تیروئید اتفاق می‌افتند.
- اختلال نعوظ روانی: این اختلال شامل بیماری‌های روانی (بیماری‌هایی که بر افکار، احساسات یا رفتار شما تاثیر می‌گذارند) به وجود می‌آید که می‌تواند باعث اختلال نعوظ شود.
اختلال نعوظ چقدر شایع است؟
اختلال نعوظ شایع ترین بیماری مرتبط با جنسیت است که مردان به پزشک گزارش می‌دهند. این مشکل به خصوص با افزایش سن و سایر مشکلات سلامتی بیش‌تر می‌شود.
سن رایج برای اختلال نعوظ چقدر است؟
پزشکان و محققان پزشکی تخمین می‌زنند که اختلال نعوظ بیش از ۵۰ درصد از مردان را در سنین ۴۰ تا ۷۰ سالگی، تحت تاثیر قرار می‌دهد و این اعداد ممکن است بیش‌تر از این هم باشد. زیرا احتمال دارد که بسیاری از این افراد به دلیل خجالت کشیدن یا احساس شرم برای این مشکل کمک پزشکی دریافت نکنند.
علائم اختلال نعوظ چیست؟
علائم اختلال نعوظ شامل موارد زیر می‌باشد:
- فقط گاهی اوقات می‌توانید پیش از رابطه جنسی نعوظ داشته باشید.
- توانایی نعوظ قبل از رابطه جنسی اما عدم توانایی در حفظ آن در طول رابطه جنسی
- ناتوانی کامل در نعوظ
- نیاز به تحریک زیاد برای حفظ نعوظ
دلایل اختلال نعوظ چیست و چه چیزی باعث ایجاد آن می‌شود؟
علل احتمالی بسیاری برای این اختلال وجود دارد، از جمله بیماری‌هایی که ممکن است شما را تحت تاثیر قرار داده باشند:
- سیستم گردش خون: سیستم گردش خون شما شامل رگ‌های خونی است که خون را در سراسر بدن شما حمل می‌کنند. آلت تناسلی شما برای نعوظ و حفظ نعوظ به جریان خون مناسب نیاز دارد. آلت تناسلی شما همچنین به مجموعه‌ای از دریچه‌ها متکی است که وقتی پر از خون می‌شوند، بسته می‌شوند. در برخی از موارد، این دریچه‌ها آنطور که باید کار نمی‌کنند.
- سیستم عصبی: سیستم عصبی شما شامل مغز، نخاع و اعصاب شما می‌باشد. این موارد با یکدیگر کار می‌کنند تا تکانه‌های الکتریکی را که به حرکت و احساس بدن شما کمک می‌کند، از جمله آلت تناسلی شما ارسال کنند .
- سیستم غدد درون ریز: سیستم غدد درون ریز شما شامل غده‌هایی است که هورمون‌ها را ایجاد و آزاد می‌کنند. هورمون‌ها به بدن شما کمک می‌کنند تا کارهای خاصی را انجام دهد. هورمون تستوسترون می‌تواند به باز کردن عروق خونی یا گشاد کردن رگ‌های شما کمک کند و این کار به رساندن جریان خون به آلت تناسلی شما کمک می‌کند.
عوامل این مشکل ممکن است شامل موارد زیر باشند:
مشکلات یا بیماری‌های خاص
- دیابت و نوروپاتی مرتبط با دیابت
- فشار خون بالا
- کلسترول بالا (هیپرلیپیدمی)
- بیماری عروقی
- بیماری مزمن کلیوی
- آترواسکلروز
- بیماری پیرونی
- پایین بودن هورمون تستوسترون (کمبود تستوسترون)
- سکته
- صرع
صدمه (تروما) به آلت تناسلی و نواحی اطراف آن نیز می‌تواند باعث اختلال نعوظ شود. این صدمات شامل موارد زیر می‌باشند:
- شکستگی آلت تناسلی
- آسیب به استخوان‌های لگن (استخوان‌های لگن، استخوان خاجی و دنبالچه)، مثانه، پروستات و نخاع شما
- جراحی لگن، از جمله جراحی سرطان پروستات، کولون یا مثانه
- پرتو درمانی
داروهای خاص
اختلال نعوظ یکی از عوارض جانبی رایج در استفاده از بسیاری از داروهای تجویز شده و با نسخه است. داروهای رایجی که این مشکل در آن‌ها به عنوان یک عارضه جانبی احتمالی ذکر می‌شود، شامل موارد زیر می‌باشند:
- داروهای ضد افسردگی
- داروهای ضد اضطراب
- داروهای فشار خون
- داروهای دیورتیک یا ادرار آور
- آنتی هیستامین ها
- داروهای شیمی درمانی
- داروهای بیماری پارکینسون
- داروهای سرطان پروستات
- داروهای ضد آریتمی
- داروهای آرام بخش
- داروهای شل کننده عضلانی
- داروهای ضد تشنج
مواد دیگر
موادی که پتانسیل این را دارند که در افراد ایجاد اعتیاد کنند، ممکن است باعث به وجود آمدن این مشکل شوند، از جمله این مواد می‌توان موارد زیر را نام برد:
- الکل
- آمفتامین ها
- باربیتورات ها
- کوکائین
- ماری جوانا
- متادون
- نیکوتین
- مواد افیونی
این مواد مخدر می‌توانند بر سیستم عصبی مرکزی شما تاثیر منفی بگذارند و آن‌ها را سرکوب کنند. آن‌ها همچنین ممکن است آسیب شدیدی به رگ‌های خونی شما وارد کنند که امکان دارد منجر به ایجاد اختلال نعوظ دائمی شود.
بیماری‌ها و مشکلات روانی و یا عاطفی
- افسردگی
- اضطراب
- استرس و فشار روانی
- ترس از رابطه جنسی یا نزدیکی جنسی (ژنوفوبیا)
- اعتماد به نفس و عزت نفس پایین
علت اصلی اختلال نعوظ چیست؟
بیماری‌هایی که بر توانایی بدن شما برای رساندن خون به آلت تناسلی شما تاثیر می‌گذارند، شایع ترین علت ایجاد این مشکل هستند.
اختلال نعوظ چه افرادی را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
در صورتی که مردان شرایط زیر را داشته باشند، احتمال این وجود دارد که دچار اختلال نعوظ شوند:
- ۴۰ سال یا بیش‌تر داشته باشند.
- مبتلا به دیابت باشند.
- شاخص توده بدنی (BMI) آن‌ها بالای ۲۵ باشد.
- افسردگی داشته باشند.
- از نظر بدنی غیر فعال باشند.
- سیگار بکشند.
اختلال نعوظ چگونه تشخیص داده می‌شود؟
پزشک قادر است این اختلال را تشخیص دهد و علت آن را تعیین کند. او سابقه پزشکی شما را بررسی می‌کند و یک معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. او همچنین از شما سوالاتی را در مورد سابقه شخصی و جنسی خود مطرح خواهد کرد. این سوالات ممکن است باعث شود که شما احساس خجالت یا ناراحتی کنید. اما بسیار مهم است که با پزشک خود صادق باشید تا به سرعت علت مشکل شما مشخص شود. سوالات مطرح شده توسط پزشک ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آیا در حال حاضر دارویی از جمله داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، مکمل‌های گیاهی، مکمل‌های غذایی و داروهای غیرپزشکی مصرف می‌کنید؟
- آیا یک پزشک تا به حال شما را مبتلا به افسردگی یا اضطراب تشخیص داده است؟
- آیا اغلب احساس استرس می‌کنید؟
- آیا در داشتن رابطه جنسی با مشکل روبرو هستید؟
- هر چند وقت یک بار توانایی دارید که نعوظ داشته باشید؟
- نعوظ شما چقدر سخت است؟
- چه مدت می‌توانید نعوظ را حفظ کنید؟
- آیا نعوظ خود را از دست می‌دهید، زیرا زودتر از آنچه که می‌خواهید انزال را تجربه می‌کنید؟
- برای اولین بار در چه زمانی متوجه علائم اختلال نعوظ شدید؟
- زمانی که برای اولین بار علائم اختلال نعوظ را در خود مشاهده کردید، دقیقا چه اتفاقی افتاد؟
- آیا نعوظ را در شب یا صبح تجربه کرده‌اید یا داشته‌اید؟
- به طور مرتب در چه موقعیت‌هایی رابطه جنسی برقرار می‌کنید؟
همچنین امکان دارد که پزشک از شما بخواهد که با شریک جنسی خود صحبت کنید. شریک زندگی شما ممکن است بتواند دیدگاه دقیق‌تری در مورد علل احتمالی مشکل شما ارائه دهد.
همینطور ممکن است پزشک آزمایش‌هایی را برای تایید تشخیص خود و تعیین علت اختلال شما تجویز کند.
برای تشخیص اختلال نعوظ چه آزمایشاتی انجام می‌شود؟
آزمایشات توصیه شده برای تشخیص این اختلال، به این بستگی دارد که پزشک شما مشکوک به وجود اختلال نعوظ باشد. پزشک شما ممکن است آزمایش زیر را درخواست کند:
- آزمایش خون
- آزمایش شمارش کامل خون (CBC)
- آزمایش پنل قلب و عروق (پنل لیپید)
- آزمایشات عملکرد کبد
- آزمایشات عملکرد کلیه
- آزمایشات تیروئید
- آزمایش تستوسترون
- آزمایش ادرار
- سونوگرافی داپلر آلت تناسلی
- آزمایشاتی که این را می‌سنجند که آیا اعصاب آلت تناسلی شما به ارتعاشات واکنش نشان می‌دهند (بیوتزیومتری آلت تناسلی)
- داروهایی که به طور موقت باعث نعوظ آلت تناسلی شما می‌شوند (تزریق وازواکتیو)
- آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی (MRA)
پیش از انجام آزمایش، پزشک به شما توضیح می‌دهد که چه چیزی با هر آزمایش مرتبط است و به هر سوالی که دارید پاسخ می‌دهد. در صورتی که احساس راحتی نمی کنید، در هر زمانی که صلاح می‌دانید می‌توانید تصمیم بگیرید که آزمایش را انجام ندهید.
بهترین راه برای درمان اختلال نعوظ چیست؟
اولین قدم در درمان اختلال نعوظ، شناسایی علت زمینه‌ای آن است. پزشک به تعیین بهترین درمان برای شما کمک می‌کند. گزینه های درمانی این اختلال ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- ورزش قلبی عروقی: ورزش سنگین قلبی عروقی برای سه بار در هفته به مدت حداقل ۴۵ دقیقه ممکن است به رفع و درمان برخی از موارد خفیف اختلال نعوظ کمک کند. تمرینات قلبی عروقی نیز می‌تواند شامل پیاده روی سریع، دویدن، شنا کردن، دوچرخه سواری و طناب زدن باشد.
- ترک سیگار: ترک سیگار در مردان مبتلا به اختلال نعوظ خفیف می‌تواند پس از چند ماه منجر به بهبودی شود.
- صحبت با یک درمانگر جنسی
- داروهای خوراکی که به افزایش جریان خون به آلت تناسلی شما کمک می‌کنند، از جمله سیلدنافیل (ویاگرا)، واردنافیل (لویترا)، تادالافیل (Cialis) یا آوانافیل (Stendra). داروهای خوراکی هستند که در عرض یک ساعت شروع به اثر کردن می‌کنند.
- درمان با شاک ویو تراپی متمرکز با شدت کم بر روی آلت تناسلی (LiSWT). این درمان غیر تهاجمی با استفاده از امواج صوتی جریان خون را بهبود می‌بخشد. ممکن است دو ماه طول بکشد تا شاهد بهبود با استفاده از این درمان باشید.
- داروهایی تزریقی که برای ایجاد نعوظ مستقیماً به آلت تناسلی خود تزریق می‌کنید، از جمله آلپروستادیل (Caverject)، پاپاورین (Papacon)، فنتولامین (Regitine) یا ترکیبی از چندین دارو. داروهای تزریقی در عرض ۱۰ دقیقه شروع به اثر کردن می‌کنند.
- دستگاه وکیوم مردانه (پمپ آلت تناسلی): پمپ‌های آلت تناسلی تقریباً بلافاصله شروع به اثر کردن می‌کنند.
- درمان جایگزینی تستوسترون (TRT) که به صورت ژل، تزریقی، پچ و پلت در دسترس است. درمان جایگزینی تستوسترون در عرض چهار هفته شروع به اثر کردن می‌کند.
- روش کاشت آلت تناسلی: کاشت آلت تناسلی روشی است که در آن، جراح دستگاهی را در آلت تناسلی شما قرار می‌دهد تا آن را سفت کند. این دستگاه بر حس، ادرار کردن یا ارگاسم تاثیر نمی‌گذارد.
آیا ED به خودی خود از بین می‌رود؟
بدون تغییر در سبک زندگی یا نوع درمان، اختلال نعوظ به خودی خود از بین نخواهد رفت.
آیا می‌توان از اختلال نعوظ پیشگیری کرد؟
برخی از تغییرات در سبک زندگی ممکن است به کاهش خطر ابتلا به اختلال نعوظ کمک کنند، از جمله:
- کاهش کلسترول شما
- فعالیت بدنی بیش‌تر، به ویژه انجام تمرینات قلبی عروقی مانند دویدن، آهسته دویدن یا دوچرخه سواری
- حفظ وزن سالم برای شما
- خواب با کیفیت بالا
- خوردن غذاهای سالم با چربی‌های کم اشباع شده مانند میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل.
- ترک سیگار
- کاهش یا قطع نوشیدن الکل
در صورت داشتن اختلال نعوظ چه انتظاری داشته باشیم؟
چشم انداز درمان این مشکل خوب به نظر می‌رسد و یک مشکل کاملا قابل درمان است. اگرچه درمان برای برخی از دلایل این اختلال وجود ندارد، اما بسیاری از روش‌های درمانی می‌توانند به شما کمک کنند که به اندازه کافی نعوظ را برای مقاربت جنسی داشته باشید.